ὁποτέρωθε
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ὁπότερ-θεν, Ep. ὁπποτ-, Adv. from which of the two sides or directions, Il.14.59; ὁ. ἂν ᾖ ἡ πληγή Arist.PA691b10; ὁποτερωθενοῦν on either of the two sides, Id.APr.61a38.
German (Pape)
[Seite 363] und ὁποτέρωθεν, ep. ὁπποτέρωθεν, correl. zu ποτέρωθεν, von welcher von beiden Seiten her, Il. 14, 59; Suid. erkl. ἀπὸ ποίου μέρους.
French (Bailly abrégé)
épq. ὁπποτέρωθεν;
adv. relat.
duquel des deux côtés, de laquelle des deux parts.
Étymologie: ὁπότερος, -θε.
Greek (Liddell-Scott)
ὁποτέρωθε: -θεν, Ἐπικ. ὁπποτ-, Ἐπίρρ., ἐξ ὁποίου ἐκ τῶν δύο μερῶν, ὁπποτέρωθεν Ἀχαιοὶ ὀρινόμενοι κλονέονται Ἰλ. Ξ. 59 ὁπ. ἂν ᾖ ἡ πληγὴ Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 11, 13· - ὁποτερωθενοῦν ὁ αὐτ. ἐν Ἀναλυτ. Προτ. 2. 11, 3.
Greek Monotonic
ὁποτέρωθε: -θεν, Επικ. -ὁπποτ-, επίρρ., από όποιον από τους δύο, από όποιο μέλος του ζεύγους, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
ὁποτέρωθε: (ν), эп. ὁπποτέρωθεν adv. relat. с которой из обеих сторон: ὁ. Ἀχαιοὶ κλονέονται Hom. (трудно сказать), с которой стороны ахейцам приходится хуже.
