κατοίχομαι
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
have gone, οἱ κατοιχόμενοι the departed, dead, D.43.67, 60.8, Arist.VV1250b21, PGnom.17, Aret.SA2.4: sg., Nic.Fr. 108, BMus.Inscr.1032.19 (Teos), 1032a (Ephesus).
German (Pape)
[Seite 1403] (s. οἴχομαι), hinunter, weggegangen sein; οἱ κατοιχόμενοι, die Gestorbenen, Dem. 43, 67; Arist. u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
descendre (aux enfers), càd mourir ; οἱ κατοιχόμενοι les morts.
Étymologie: κατά, οἴχομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατ-οίχομαι heengegaan zijn; ptc. praes. subst. ὁ κατοιχόμενος de gestorvene.
Russian (Dvoretsky)
κατοίχομαι: сходить вниз, спускаться (в подземное царство): οἱ κατοιχόμενοι Dem., Arst., Plut. усопшие, покойные.
Greek (Liddell-Scott)
κατοίχομαι: ἀποθ., ἔχω ἀπέλθει κάτω, οἱ κατοιχόμενοι, οἱ ἀναχωρήσαντες, οἱ τεθνεῶτες, Δημ. 1073. 1., 1391. 12, κτλ.
Greek Monolingual
κατοίχομαι (Α)
(ενεστ. με σημ. παρακμ.)
1. έχω φύγει, έχω πεθάνει
2. (πληθ. αρσ. μτχ. ενεστ. με άρθρο) οἱ κατοιχόμενοι
οι πεθαμένοι («τὰ τῶν κατοιχομένων νόμιμ' οὐ περιεῖδον ὑβριζόμενα», Δημοσθ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + οἴχομαι με σημ. «έχω φύγει, έχω πεθάνει»].
Greek Monotonic
κατοίχομαι: αποθ., έχω κατέβει, οἱ κατοιχόμενοι, αυτοί που έχουν φύγει, οι πεθαμένοι, σε Δημ.
Middle Liddell
Dep. to have gone down, οἱ κατοιχόμενοι the departed, dead, Dem.
