χλοερός

English (LSJ)

ά, όν, verdant, ὄζος Hes.Sc.393; ·χλοεραῖς λείμακος ἡδοναῖς E.Ba. 866 (lyr.); χ. στάδια, ῥέεθρα, Id.Ion497 (lyr.), Ph.660(lyr.); χ. ὑλώδη πάγον S.Ichn.215; χ. μέλεα Theocr.27.67.

German (Pape)

[Seite 1359] poet. = χλωρός; Hes. Sc. 393; δεῖμα Eur. Suppl. 617; ῥόδεα πέταλα Her. 249; Bacch. 866; μέλεα Theocr. 27, 65; Thall. 4 (IX, 220).

French (Bailly abrégé)

ά, όν :
c. χλωρός.

Russian (Dvoretsky)

χλοερός: Eur., Theocr. = χλωρός.

Greek (Liddell-Scott)

χλοερός: χλοερότης, ἴδε ἐν λ. χλωρ-.

Greek Monolingual

-ή, -ό / χλοερός, -ά, -όν, ΝΜΑ
χλωρός, πράσινος (α. «χλοερό λιβάδι» β. «ἐκ τόπων χλοερῶν», Πλούτ.)
νεοελλ.
(ιδίως για τόπο) καλυμμένος με χλόη
αρχ.
μτφ. ζωηρός, ακμαίος («ὣς οἳ μὲν χλοεροῖσιν ἰαινόμενοι μελέεσσιν ἀλλήλοις ψιθύριζον», Θεόκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χλόη + κατάλ. -ερός (πρβλ. τρυφ-ερός)].

Greek Monotonic

χλοερός: ποιητ. αντί χλωρός.

Middle Liddell

poet. for χλωρός.]

Mantoulidis Etymological

Ἀσυναίρετ. τοῦ χλωρός. Δές γιά ἄλλα παράγωγα στή λέξη χλόη.