καταιβατός
ἡμῶν δ' ὅσα καὶ τὰ σώματ' ἐστὶ τὸν ἀριθμὸν καθ' ἑνός, τοσούτους ἔστι καὶ τρόπους ἰδεῖν → whatever number of persons there are, the same will be found the number of minds and of characters
English (LSJ)
ή, όν, poet. for καταβατός, θύραι… καταιβαταὶ ἀνθρώποισιν gates by which men descend, Od.13.110.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
par où l'on peut descendre.
Étymologie: *καταιβαίνω, c. καταβαίνω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καταιβατός -ή -όν [καταβαίνω] waardoor men afdaalt:. θύραι καταιβαταὶ ἀνθρώποισιν poort waardoor mensen afdalen Od. 13.110.
Russian (Dvoretsky)
καταιβᾰτός: открывающий спуск, т. е. доступный (αἱ θύραι καταιβαταὶ ἀνθρώποισιν Hom.).
English (Autenrieth)
to be descended, passable, Od. 13.110†.
Greek Monolingual
καταιβατός, -ή, -όν (Α)
αυτός από τον οποίο μπορεί κάποιος να κατέβει.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ποιητ. τ. του καταβατός. Το καται- πιθ. κατ' επίδραση του καταιβάτης.
Greek Monotonic
καταιβᾰτός: -ή, -όν, ποιητ. αντί καταβατός, θύραι κ., πύλες μέσω των οποίων οι άνθρωποι κατηφορίζουν, αυτός που οδηγεί προς τα κάτω, σε Ομήρ. Οδ.
Greek (Liddell-Scott)
καταιβᾰτός: -ή, -όν, ποιητ. ἀντὶ τοῦ καταβατός, θύραι… καταιβαταὶ ἀνθρώποισι, δι’ ὧν οἱ ἄνθρωποι καταβαίνουσιν, Ὀδ. Ν. 110.
Middle Liddell
καταιβᾰτός, ή, όν poet. for καταβατός
θύραι κ. gates by which men descend, downward-leading, Od.
Mantoulidis Etymological
Ποιητ. ἀντί τοῦ καταβατός τοῦ καταβαίνω → κατά + βαίνω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.
