χαρακόω
Ὀργὴ φιλούντων ὀλίγον ἰσχύει χρόνον → Amantis ira ferre aetatem non potest → Der Zorn von Liebenden hat Macht nur kurze Zeit
English (LSJ)
A fence by a palisade, fortify, Ἐλάτειαν Aeschin.3.140; χ. καὶ ταφρεύειν πόλιν D.S.23.18, cf. Plu.Cleom.20; metaph., χ. τὸν πλοῦτον Philostr.VA7.23: c. dat. modi, τὸ στόμα ὀδοῦσι Herm. ap. Stob.1.49.69; τὼ πόδε σκύτεσιν Max.Tyr.36.2:—Pass., ὄστρακον κεχαρακωμένον ταῖς ἀκάνθαις, of the echinus, sea urchin Arist.PA679b29; metaph., μᾶζα κεχαρακωμένη ἀχύροις Antiph.226.1: f.l. for ἐκαρώθη in Ant.Lib.12.4. 2 abs., χαρακόω ἐπὶ Ἰερουσαλήμ = raise a barricade against Jerusalem, besiege Jerusalem, LXXJe.39(32).2. II prop vines with stakes, (ἄμπελον) PCair.Zen.229 (iii B. C.), cf. Gp.5.27.1; βλαστόν PSI6.624.14 (iii B. C.).
German (Pape)
[Seite 1335] 1) pfählen, mit Pfählen versehen und stützen, z. B. ἄμπελον, Geopon. – 2) mit Pfählen umgeben und befestigen, verpallisadiren, Ἐλάτειαν Aesch. 3, 140; auch ἀχύροις κεχαρακωμένη μᾶζα, Antiphan. bei Ath. II, 60 c; ἀκάνθαις Arist. partt. an. 4, 5.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
entourer de pieux, palissader, acc..
Étymologie: χάραξ.
Russian (Dvoretsky)
χᾰρᾰκόω: обносить частоколом, огораживать (τὴν πόλιν χ. καὶ τειχίζειν Plut.; χ. καὶ ταφρεύειν Diod.): τὸ ὄστρακον κεχαρακωμένον ταῖς ἀκάνθαις Arst. скорлупа (морского ежа), окруженная шипами.
Greek (Liddell-Scott)
χαρᾰκόω: μέλλ. -ώσω, περιφράττω διὰ χαρακώματος, περιφράττω, ὀχυρώνω. Ἐλάτειαν καταλαβὼν ἐχαράκωσε καὶ φρουρὰν εἰσήγαγε Αἰσχίν. 73. 29· ἐχαράκουν καὶ ἐτάφρευον τὴν πόλιν Διοδ. Ἐκλογ. 505. 95, πρβλ. Πλουτ. Κλεομ. 20· μεταφορ., οὕτω μὲν χαρακώσαντες τὸν πλοῦτον, οὕτω δὲ ἀσφαλῶς τειχισάμενοι Φιλόστρ. 304· μετὰ δοτ. τρόπου, χ. ἀκάνθαις Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 5, 23· τὸ στόμα ὁδοῦσι Στοβ. Ἐκλογ. Ἠθ. 1086. - Παθ., κεχαρακωμένον ταῖς ἀκάνθαις, ἐπὶ τοῦ ἐχίνου (ἀκανθοχοίρου), Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 5, 23· μεταφορ., μᾶζα κεχαρακωμένη ἀχύροις Ἀντιφάν. ἐν Ἀδήλ. 1· - παρὰ τῷ Ἀντων. Λιβ. 12, ὁ Xylander διώρθωσεν ἐκαρώθη (ἐναρκώθη) ἀντὶ ἐχαρακώθη. 2) ἀπολ., καὶ δύναμις βασιλέως Βαβυλῶνος ἐχαράκωσεν ἐπὶ Ἰερουσαλήμ, ἤγειρε χαρακώματα ἐναντίον αὐτῆς, ἐπολιόρκησεν αὐτήν, Ἑβδ. (Ἱερεμ. ΛΘ´, 2). ΙΙ. ὑποστηρίζω διὰ χαράκων, οἱ μὲν ταπεινότερον, οἱ δὲ ὑψηλότερον χαρακοῦσι τὰς ἀμπέλους Γεωπ. 5. 27, 1· χαρακῶν συκόμορον Θεοδοτ. Ἀμὼς Ζ´, 14.
Greek Monotonic
χᾰρᾰκόω: μέλ. -ώσω, φράσσω με πασσάλους, οχυρώνω, σε Αισχίν., Πλούτ.