ὕδρος
Θησεύς τινʹ ἡμάρτηκεν ἐς σʹ ἁμαρτίαν; (Euripides, Hippolytus 319) → Hath Theseus wronged thee in any wise?
English (LSJ)
ὁ, (ὕδωρ) A water-snake, Coluber natrix, Il.2.723, Hdt.2.76, Arist.HA487a23, 508b1; λευκὸς ὡς ὕδρου γαστήρ Call.Iamb.1.218 ( = εἶδος δράκοντος, Sch. in mg.). II a small water-animal, = φαλάγγιον or σαῦρος, Artem.4.56. III the constellation Hydra, Eudox. ap. Hipparch.2.2.13. (Cf. Skt. udrás, OE. oter 'otter'.)
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
serpent d’eau, hydre.
Étymologie: cf. ὕδρα.
Russian (Dvoretsky)
ὕδρος: ὁ водяная змея или уж Hom., Batr., Her., Arst.
Greek (Liddell-Scott)
ὕδρος: ὁ, (ὕδωρ) ὡς τὸ ὕδρα, ὄφις διαιτώμενος ἐν ὕδασι, «νεροφίδα», Coluber natrix, Ἰλ. Β. 723, Ἡρόδ. 2. 76, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 1, 14., 2. 17, 23. ΙΙ. ὑδρόβιόν τι ζῷον μικρόν, «τὰ δὲ μικρά, ὡς φαλάγγια καὶ ὕδροι καὶ σαῦροι» Ἀρτεμίδ. 4. 56.
English (Autenrieth)
Greek Monotonic
ὕδρος: ὁ (ὕδωρ) όπως το ὕδρα, νερόφιδο, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ.
Middle Liddell
ὕδρος, ὁ, ὕδωρ like ὕδρα
a water-snake, Il., Hdt.
German (Pape)
ὁ,
1 die Wasserschlange, Il. 2.723.
2 ein kleineres Wassertier, neben φαλάγγια und σαῦροι genannt, Artemid. 4.56.
