αἴθυια
ἐν τῷ ῥά σφι κύκησε γυνὴ εἰκυῖα θεῆισιν οἴνῳ Πραμνείῳ, ἐπὶ δ' αἴγειον κνῆ τυρόν κνήστι χαλκείῃ, ἐπὶ δ' ἄλφιτα λευκὰ πάλυνε. → In it the woman, like the goddesses, mixed Pramnian wine for them, and over it she grated goat cheese with a bronze grater, and sprinkled white barley on it.
English (LSJ)
ἡ, diving-bird, prob. A shearwater, Od.5.337, cf. Arist. HA 542b17, Call.Del.12, AP7.285 (Glauc.); ἰχθυβόλοι ib.6.23 (Zon.):— epithet of Athena, as protecting ships, Paus.1.5.3. II metaph., ship, Lyc.230.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Alolema(s): jón. αἴθυίη Od.5.337; αἰθύη Lyc.230
• Morfología: [dat. plu. αἰθυίῃσι A.R.4.966, ἀιθύῃσι Lyc.l.c.]
I 1 orn. una pardela, prob. pardela pichoneta, Puffinus puffinus Brunnich, o bien la pardela chica, Puffinus assimilis αἰθυίῃ δ' ἐϊκυῖα ποτῇ ἀνεδύσετο λίμνης Od.l.c., ἐς πόντον ἐδύσετο ... αἰθυίῃ ἐϊκυῖα Od.5.353, cf. Arist.HA 487a23, 542b17, 593b15, Thphr.Sign.28, Arat.296, 919, Call.Del.12, Epigr.58.4, Fr.178.34, A.R.4.966, AP 6.23, 7.285 (Glauc.Nic.), 7.295 (Leon.), Ph.1.117, Artem.2.17, 21, 5.74, Ael.NA 6.46, ὁ τῶν αἰθυιῶν δῆμος Philostr.Im.2.17.11
• es ayuda de navegantes, Ps.Hdt.Vit.Hom.19.
2 fig. barco αἰ. πλεκτανόστολοι = gaviotas enjarciadas e.d. barcos enjarciados Lyc.l.c.
II bot. αἰθυίας ἄνθος· βοτάνης εἶδος Hsch.
• Etimología: Deriv. de la raíz de αἴθω q.u., c. el suf. que luego se convertiría en part. de perf. y que aquí como en ἄγυια q.u., funciona aún como adj. El ave se llamaría así por su color.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 mouette, oiseau ; ép. d'Athéna (protectrice des marins);
2 p. anal. vaisseau.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
Russian (Dvoretsky)
αἴθυια: ἡ зоол. морская чайка Hom., Arst.
Greek (Liddell-Scott)
αἴθυια: ἡ, θαλάσσιον πτηνόν, πιθανῶς εἶδος λάρου, Larus marinus, Ὀδ. Ε. 337· πρβλ. Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 5. 9, 1· αἴθ. ἰχθυβόλοι, Ἀνθ. Π. 6. 23, «αἴθιαι, ἐνάλιαι κορῶναι», Ἡσύχ. - Ἐπώνυμον τῆς Ἀθηνᾶς ὡς προστάτιδος τῶν πλοίων, Παυσ. 1. 5, 3. ΙΙ. μεταφ. πλοῖον, Λυκόφρ. 230.
English (Autenrieth)
Greek Monotonic
αἴθυια: ἡ, θαλασσοπούλι, πιθ. είδος γλάρου, σε Ομήρ. Οδ. (άγν. προέλ.).
Middle Liddell
a sea-bird, a gull or diver, Od. [Deriv. unknown.]
German (Pape)
ἡ, Taucher, ein Wasservogel, Hom. nur Od. 5.337, 353; Arist. H.A. 5.9 und sonst. Bei Lyc. 230, ein Schiff.