numquam
ὁκόταν οὖν ταῦτα πληρωθέωσιν, ἐμωρώθη ἡ καρδίη· εἶτα ἐκ τῆς μωρώσιος νάρκη· εἶτ' ἐκ τῆς νάρκης παράνοια ἔλαβεν → now when these parts are filled, the heart becomes stupefied, then from the stupefaction numb, and finally from the numbness these women become deranged
Latin > English
numquam ADV :: never
Latin > English (Lewis & Short)
numquam: or nunquam (both in good use; the former prevails before the Augustan age), adv. ne-umquam,
I at no time, never: numquam edepol med istoc vinces, Plaut. Stich. 5, 5, 13: quod (principium) si numquam oritur, ne occidit quidem umquam, Cic. Rep. 6, 25, 27; id. Att. 14, 13, 6: videre mihi videor tantam dimicationem, quanta numquam fuit, id. ib. 7, 1, 2: illum numquam, dum haec natio viveret sine curā futurum, id. Sest. 63, 132: numquam ante hoc tempus, Caes. B. G. 1, 44: numquam donec, Liv. 34, 23.—
B Followed by a negative.
1 By a clause with quin, ut non, to denote that which always occurs: numquam fui usquam, quin me omnes amarent plurimum, Ter. Eun. 5, 9, 62: numquam epistulam tuam accipio, ut non protinus una simus, Sen. Ep. 40, 1.—
2 With a negative in the same clause, affirmatively: numquam non ineptum, always, Cic. de Or. 1, 24, 112; id. Fam. 12, 18, 1; Sen. Ep. 11, 4; cf.: probi mores numquam non plurimum profuerint, Quint. 7, 2, 33: numquam nisi honorificentissime Pompeium appellat, never otherwise than, always, Cic. Fam. 6, 6, 10.—*
II For non, not, by no means: qui hodie numquam ad vesperam vivam! Plaut. As. 3, 3, 40: numquam omnes hodie moriemur inulti, Verg. A. 2, 670: numquam hodie effugies, by no means, id. E. 3, 49; cf. Plaut. Am. 1, 1, 270; id. Mil. 4, 4, 56; Ter. Heaut. 3, 1, 44: nihil in mentem? numquam quidquam ( = prorsus nihil), Ter. Ad. 4, 1, 12; cf. Plaut. Capt. 1, 1, 8.
Latin > French (Gaffiot 2016)
numquam⁶ (nunquam), adv.,
1 jamais : Cic. Sest. 132, etc. || numquam non, toujours : Cic. de Or. 1, 112, etc. ; non numquam, quelquefois, v. ce mot
2 pas du tout : Pl. Amph. 426, etc. ; Virg. B. 3, 49 ; En. 2, 670.
Latin > German (Georges)
numquam, Adv. (ne u. umquam), I) niemals, Komik., Cic. u.a. – verb. numquam adhuc, antea numquam od. numquam ante, numquam alias, Cic. u.a.: neben einem Zeitsatz, numquam, dum ego adero, hic te tanget, Cic. – numquam umquam, niemals nicht, Ter.: numquam non, immer, stets, Cic.: dagegen non numquam, zuweilen, Cic. – numquam nisi, immer nur, allezeit, Cic.: numquam... quin od. numquam... ut non, niemals... ohne daß, Cic. u. Sen. – II) prägn., nun und nimmer, nimmermehr, nimmer, im Leben nicht, sicherlich nicht (s. Brix Plaut. Men. 1012), numquam factum est, Plaut.: numquam te patiar perire, Plaut.: vi numquam eo subiri potuit, Liv.
