ὁμόφλεκτος

English (LSJ)

ὁμόφλεκτον, = ὁμοφλεγής (burning together, burning at once), Nonn. D. 42.493 (s.v.l.).

Greek Monolingual

ὁμόφλεκτος, -ον (Α)
ομοφλεγής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + -φλεκτος (< φλέγω), πρβλ. εύφλεκτος, ημίφλεκτος].