βράβυλον
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
τό,
A sloe, Prunus spinosa, Theoc.7.146 (wrongly expld. by Sch. as damson), 12.3, Antyll. ap. Orib.10.20.4, Gal.6.621.
II = κοκκύμηλον (q.v.), Seleuc. ap. Ath.2.50a, Clearch.82.
Spanish (DGE)
-ου, τό
• Alolema(s): βράβῐλ- Theoc.7.146, 12.3
• Prosodia: [-ᾰ-]
bot., n. de diferentes variedades de ciruela
a) esp. silvestre endrina μῆλον βραβίλοιο ἥδιον Theoc.12.3, cf. 7.146;
b) esp. cultivada damascena Clearch.100, Seleuc.42, Sch.Theoc.7.146, Antyll. en Orib.10.20.4, Gal.6.621, 12.921.
German (Pape)
[Seite 460] τό, eine wilde Art Pflaumen od. Schlehen, Theocr. 7, 146; vgl. Ath. II, 50 a.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
prune sauvage, prunelle, fruit.
Étymologie: DELG sans étym., pê emprunté.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βράβυλον -ου, τό en βράβυλος -ου, ὁ sleedoorn (plant).
Russian (Dvoretsky)
βράβῠλον: (ᾰ) τό дикая слива или терн Theocr.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: sloe, Prunus spinosa (Theoc.)
Other forms: βράβυλος f. (Aret.). Mss. also βραβι-, βραβη-; also βάρβιλος (Gp).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Unknown. Loanword. Cf. βραβύλη = ἀνεμώνη ἡ φοινικῆ (Ps.-Dsc.). André, Lexique s.v. brabilla.
Middle Liddell
a wild plum, Theocr.
Greek Monotonic
βράβῠλον: τό, είδος άγριου δαμάσκηνου, κορόμηλο, σε Θεόκρ.
Greek (Liddell-Scott)
βράβῠλον: τό, εἶδος ἀγρίου δαμασκήνου, κορόμηλον, Θεόκρ. 7. 146 (κατὰ τὸν Σχολ. τὸ δαμασκηνόν).
Frisk Etymology German
βράβυλον: {brábŭlon}
Forms: βράβυλος f. Schlehdorn, Prunus spinosa, auch Schlehe (Aret., AP usw.).
Grammar: n.
Meaning: Schlehe (Theok. usw.),
Etymology: Unerklärtes Fremdwort. Zu bemerken noch βραβύλη = ἀνεμώνη ἡ φοινικῆ (Ps.-Dsk.).
Page 1,262
