ὀξύϊνος

English (LSJ)

η, ον, (ὀξύα) of beech-wood, Theopomp.Coloph. ap. Ath. 4.183b (οἰσύινον Kaibel), Thphr. HP 5.7.2, Inscr.Délos290.226 (iii B.C.):—later ὀξέϊνος, Apollod.Poliorc.176.5, Gp.15.2.7, Glossaria.

Greek (Liddell-Scott)

ὀξύϊνος: -η, -ον, (ὀξύα) ὁ ἐκ ξύλου ὀξύας, Θεόπομπ. παρ’ Ἀθην. 183Β, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 5. 7, 2· ― μεταγενέστ. τύπος ὀξέϊνος ἐν Ἀπολλοδώρ. Πολιορκ. σ. 33, Γεωπ. 15. 2, 7.

German (Pape)

[ῑ], buchen, von der Buche od. aus Buchenholz gemacht; Theophr.; Theopomp. bei Ath. IV.183b.