ἀπομαρτυρέω
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
English (LSJ)
testify, bear witness, ἀ. τισὶν ὅτι εἰσὶν πολῖται Milet. 3 No.313 (iii B.C.): c. acc. et inf., Plb.30.31.20; τι Plu.2.860c:—Pass., περὶ τούτων ἀπομεμαρτύρηται αὐτῷ ὅτι IG2.377.9.
Spanish (DGE)
1 atestiguar, testificar μοι a mi favor, PSI 503.14 (III a.C.), τοῖς περὶ τὸν Μένυλλον Plb.31.10.4, c. complet. de inf. ἀπομαρτυρήσαντες ... πεπειθαρχηκέναι τοὺς Ῥοδίους Plb.30.31.20, abs. περὶ τούτων IG 22.908.6 (II a.C.), cf. 9(1).222.8 (Tritonio), καθάπερ ... Θεόπομπος ἀπομαρτυρεῖ Did.in D.14.56, cf. IG 22.889.9 (II a.C.).
2 testimoniar εὔνοιαν LXX 2Ma.12.30.
German (Pape)
[Seite 314] ein Zeugniß ablegen, τινί Pol. 32, 1; sequ. acc. c. inf. 31, 7; διότι 31, 18 u. Sp.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
produire un témoignage.
Étymologie: ἀπό, μαρτυρέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπομαρτῠρέω: μαρτυρῶ, φέρω μαρτυρίαν, μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., Πολύβ. 31. 7, 20· τι Πλούτ. 2. 860C.
Russian (Dvoretsky)
ἀπομαρτῠρέω: представлять свидетельство, свидетельствовать (τινι Polyb.; τι Plut.).
