ἐπίμαστος

From LSJ
Revision as of 11:09, 25 August 2023 by Spiros (talk | contribs) (LSJ1 replacement)

Οὐκ ἔστιν αἰσχρὸν ἀγνοοῦντα μανθάνειν → Non est inhonestum ea, quae nescis, discere → nicht schändlich ist's, dass einer lernt, was er nicht weiß

Menander, Monostichoi, 405
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπίμαστος Medium diacritics: ἐπίμαστος Low diacritics: επίμαστος Capitals: ΕΠΙΜΑΣΤΟΣ
Transliteration A: epímastos Transliteration B: epimastos Transliteration C: epimastos Beta Code: e)pi/mastos

English (LSJ)

ἐπίμαστον, (ἐπιμαίομαι) sought out, brought in (like ἐπακτός), ἀλήτης Od.20.377 (variously expld. by Gramm.).

German (Pape)

[Seite 960] ἀλήτης Od. 20, 377, entweder ein Bettler, der sich seinen Unterhalt zusammensucht, ὁ τροφὴν μαστεύων, Eust., ἐνδεὴς ἐπαίτης, Schol., oder ein aufgelesener, mit ins Haus gebrachter Bettler, ἐπίληπτος, Hesych.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui cherche sa nourriture, mendiant.
Étymologie: ἐπί, μαστός.

Russian (Dvoretsky)

ἐπίμαστος: просящий подаяния, нищенствующий (ἀλήτης Hom.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίμαστος: -ον, (ἐπιμαίομαι) ὁ ἐπιμαστεύων, ἐπιζητῶν τροφήν, ἐπίμαστον ἀλήτην, «ἐπίμαστοςἐπαίτης, ὡς τροφὴν μαστεύων, ὅ ἐστιν ἐπιζητῶν» (Εὐστ.), Ὀδ. Υ. 377, Ἡσύχ.

English (Autenrieth)

(ἐπιμαίομαι): of one who has been handled, hencefilthy,’ ἀλήτης, Od. 20.377†.

Greek Monolingual

ἐπίμαστος, -ον (Α) επιμαίομαι
ζητιάνοςοἷον μέν τινα τοῦτον ἔχεις ἐπίμαστον ἀλήτην», Ομ. Οδ.).

Greek Monotonic

ἐπίμαστος: -ον (ἐπιμαίομαι), αυτός που ζητά βοήθεια, ζητιάνος, σε Ομήρ. Οδ.

Middle Liddell

ἐπίμαστος, ον ἐπιμαίομαι
seeking for help, begging, Od.