διασπαθάω
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
A squander away, Plu.Cic.27.
II Med., plunder, rob, POxy.71ii12(iv A. D.).
Spanish (DGE)
1 c. ac. de cosa (bienes, dinero, etc.) dilapidar, despilfarrar, derrochar πολλὰ τῆς οὐσίας διασπαθήσας Plu.Cic.27, τὰ ἐμά PMil.Vogl.229.17 (II d.C.), (κέρμα) PSakaon 48.20 (IV d.C.), χρήματα πολλά D.C.79.12.2 (p.463), τὴν οὐσίαν Chrys.M.62.53, cf. 201, διασπᾶν (l. prob. διασπαθᾶν) τὰς οὐσίας αὐτῶν ὥστε ἄποροι τελευτᾶν Iust.Nou.38 proem.1, cf. Hsch., Phot.δ 443.
2 c. ac. de pers., en v. med. saquear, desvalijar μὴ ὀρθῶς ἀναστραφέντες διεσπαθήσαντό με POxy.71.2.12 (IV d.C.).
German (Pape)
[Seite 603] verzetteln, durchbringen, οὐσίαν, Plut. Cic. 97.
French (Bailly abrégé)
διασπαθῶ :
gaspiller, prodiguer en folles dépenses.
Étymologie: διά, σπαθάω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δια-σπαθάω verkwisten.
Russian (Dvoretsky)
διασπᾰθάω: растрачивать, расточать, проматывать (οὐσίαν Plut.).
Greek Monotonic
διασπᾰθάω: μέλ. -ήσω, σπαταλώ, διασπαθίζω, σε Πλούτ.
Greek (Liddell-Scott)
διασπᾰθάω: διασκορπίζω, κατασπαταλῶ, Πλούτ. Κικ. 27· πρβλ. σπαθάω.
