ἔξειμι
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. → For thine is the kingdom, and the power, and the glory, of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit forever and ever. Amen.
English (LSJ)
(A), (εἶμι
A ibo) Ep. 2sg. ἔξεισθα (v. infr.); ἔξει wrongly expld. as imper. by Sch.Ar.Nu.633; Dor. 3sg. ἔξειτι Hsch.; inf. ἐξιέναι, also ἐξίναι Machoap.Ath.13.580c: serving as Att. fut. of ἐξέρχομαι, but with impf. ἐξῄειν, Ion. ἐξήϊα Hdt.2.139:—go out, come out, esp. out of the house, Hom. mostly in Od., ἔξεισθα θύραζε 20.179: c. gen. loci, ἐξῐέναι μεγάρων 1.374; τῆς χώρας S.OC909; so ἐκ τῆς χώρης Hdt.1.94; but ἐ. ἐκ τῶν ἱππέων leave the knights, quit service as one, ib.67; ἐκ τῆς ἀρχῆς ἐ. D.C.60.10. 2 εἰς ἔλεγχον ἐξιέναι come forth to apply the test, S.Ph.98; but, submit to the test, Id.Fr.105; λόγων . . εἰς ἅμιλλαν ἐξιών E.Fr.334. 3 abs., ἔξει Ar.Nu.633; esp. march out with an army, Th.5.13, X.Cyr.3.3.20, etc.; οἱ ἐξιόντες Th.1.95: c. acc. cogn., ἐκδήμους στρατείας οὐκ ἐξῇσαν ib.15; πολλοὺς ἀγῶνας ἐ. S.Tr.159; ἐξόδους ἐ. go out in procession, D.48.55; ἐ. ὑστάτην ὁδόν E.Alc.610; ἐ. τὴν ἀμφίαλον (sc. ὁδόν) X.HG4.2.13; τὰς πύλας Ath.8.351d. 4 come forward on the stage, οὑξιὼν πρώτιστα Ar.Ra.946. II of Time or incidents, come to an end, expire, Hdt.2.139; ὅταν περ τὸ κακὸν ἐξίῃ S.Ph.767; ἐξιούσης τῆς ἀρχῆς Lys.9.6; ὅποι ἔξεισι τὰ ἴχνη where they cease, X.Cyn.8.3.
ἔξειμι (B), (εἰμί
A sum), only used in impers. forms (v. ἔξεστι), exc. in αἰ ἐλεύθεροι μὴ ἐξεῖεν if [a woman] shall leave no free-born issue, Leg.Gort.7.9.
German (Pape)
[Seite 875] (s. εἰμί), nur impers., ἔξεστι, es steht frei, ist erlaubt; ἔξεστι γάρ μοι μὴ λέγειν ἃ μὴ τελῶ Aesch. Eum. 859; κἄξεστιν αὐτῇ δρᾶν λέγειν θ' ἃ βούλεται Soph. Ant. 503; in Prosa überall, mit folgdm acc. c. inf-, οὐδ' ἔξεστι βασιλέα χωρὶς ἱερατικῆς ἄρχειν Plat. Polit. 290 d; Gorg. 486 c; gew. steht das subst. od. adj. beim int. im dat., ἔξεστί σοι ἀνδρὶ γενέσθαι Xen. An. 7, 1, 21, wie ὑμῖν εὐδαίμοσι ἔξεστι γενέσθαι Dem. 3, 23; doch tritt in der Fortführung des Satzes der acc. gew. wieder ein, ἔξεστιν ὑμῖν φίλους γενέσθαι Thuc. 4, 20; ὅτε ἐξείη πρὸς ἄλλους ἀρχομένους ἀπιέναι Xen. An. 2, 6, 12, vgl. Mem. 2, 6, 26; – das partic. absolut gebraucht, ἐξόν σοι γάμου τυχεῖν Aesch. Prom. 651; ἐξὸν πατρὸς πάντων ἀρίστου παῖδα κεκλῆσθαι Soph. El. 357; ἐξὸν ἀτέκνοις εἶναι Eur. Alc. 890; ἐξόν σοι ἐν εἰρήνῃ λέγειν, da es dir freisteht, Plat. Conv. 189 b, u. sonst überall; auch fut., ὡς οὐκ ἐξεσόμενον τῇ πόλει δίκην λαμβάνειν Lys. 14, 10. – Bei Plat. Epist. VII, 345 d, ἀγανακτεῖν ἐξῆν εἴτε βουλοίμην εἴτε μή, übersetzt man ich mußte. (εἶμι), herausgehen; aus dem Hause, θύραζε Od. 20, 367; μεγάρων 1, 374, wie ἱππόθεν ἐξίμεναι 11, 531; ἔξεισθα θύραζε 20, 179, du wirst herausgehen; τῆσδε τῆς χώρας Soph. O. C. 913; εἰς ἔλεγχον ἐξιών, zur Prüfung ausgehend, sit anstellend, Phil. 98; ἔξει, geh heraus, Ar. Nubb. 623; ἐκ γῆς εἰς φῶς Plat. Prot. 321 c; ἔξω τείχους Phaedr. 230 d; οἴκοθεν Apol. 40 b; ἔνδοθεν Conv. 220 b; übertr., φαίνεταί μοι δόξα ἐξιέναι ἐκ διανοίας Rep. III, 412 e. Bes. ins Feld rücken, ausrücken, Thuc. 5, 13 Xen. Cyr. 3, 3, 20 Dem. 2, 13 u. A.; so στρατείας ἐκδήμους Thuc. 1, 15; τὴν ἀμφίαλον, auf der Landenge ausrücken, Xen. Hell. 4, 2, 13. – Bei Ar. Ran. 944 ist οὑξιὼν πρώτιστα der zuerst Auftretende im Drama; ἐξόδους λαμπρὰς ἐξιέναι, mit Pomp ausgehen auf die Straße, Dem. 48, 55; Plut. Sol. 21; ὑστάτην ὁδόν, den letzten Weg gehen, Eur. Alc. 610; πολλοὺς ἀγῶνας ἐξιών, auf Kämpfe ausziehen, Soph. Tr. 158; – ὁ χρόνος ἐξήϊε, ging aus, ging vorüber, Her. 2, 139; ὅποι ἔξεισι τὰ ἴχνη, wo sie zu Ende gehen, aufhören, Xen. Cyn. 8, 3; τῆς ἀρχῆς ἐξιούσης Lys. 9, 6; anders ἐξιὼν ἐκ τῆς ἀρχῆς D. Cass. 16, 10.