ἀπολέπω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
aor. 2 Pass.
A ἀπελέπην Hsch.:—peel, skin, ἀ. μάστιγι τὸ νῶτον cj. Ruhnk. in E.Cyc.237; ὥσπερ ᾠὸν τὸ λέμμα Ar.Av.673; θπίδακος ἀπολελεμμένας τὸν καυλόν with the stalk peeled, Epich. 158. 2 lop off, στεῦτο ἀπολεψέμεν οὔατα χαλκῷ Il.21.455 (dub.l.).
German (Pape)
[Seite 311] abschälen, Ar. Av. 673, ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τὸ λέμμα, abhäuten: μάστιγι τὸ νῶτον, abgerben, Eur. Cycl. 237; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπολέπω: μέλλ. -ψω, ἐκλεπίζω, ἀφαιρῶ τὸν φλοιὸν, τὸ δέρμα, ἀπ. μάστιγι τὸ νῶτον (πρβλ. ἀποθλίβω) Εὐρ. Κύκλ. 237· ὥσπερ ᾠὸν Ἀριστοφ. Ὄρν. 673· θρίδακος ἀπολελεμμένας τὸν καυλόν, μὲ τοὺς καυλοὺς ἐκλελεπισμένους, Ἐπιχ. 109 Ahr. , ἡ τὸν καυλὸν ἀπολελεμμένη θρίδαξ Εὐστ. Ὀδ. 1863, 55.
