δυσκηδής
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
English (LSJ)
ές, (κῆδος)
A full of misery, δυσκηδέα νύκτα φυλάσσω Od.5.466. II (κήδομαι) δυσκηδέα· δυσφύλακτον, χαλεπόν, Hsch.
German (Pape)
[Seite 682] ές, sorgenschwer, νύξ Od. 5, 466; ἅπαξ εἰρημέν.; vgl. ἀκηδής, λαθικηδής, πολυκηδής, προσκηδής.
Greek (Liddell-Scott)
δυσκηδής: -ές, πλήρης ἀθλιότητος, δυσκηδέα νύκτα φυλάξω, Ὀδ. Ε. 466.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui apporte de pénibles soucis.
Étymologie: δυσ-, κῆδος.
