τεχνικός
English (LSJ)
ή, όν, of persons,
A artistic, skilful, workmanlike, Epich. 171.11, Pl.Smp.186c, etc.; τ. περί τινος Id.Tht.207c; περί τι Id.La. 185e, etc.; εἴς τι ib.d; esp. of rhetoricians and grammarians, τ. λόγων πέρι Id.Phdr.273e; οἱ περὶ τοὺς λόγους τ. ib.a; ὁ τ. τε καὶ ἀγαθὸς ῥήτωρ Id.Grg.504d; Comp., more proficient in one's craft, Phld. Mus.p.74 K.; opp. θεωρητικός, practical, Arist.EN1180b20; τ. περὶ τὸν βίον Id.HA622b23 (Comp., v.l. Sup.); τ. τὴν ψυχήν Id.Pol. 1327b27; τ. ὄμματα Ael.VH14.47; τ. πόημα Phld.Po.5.20; τὸ τ. technical excellence, ib.2.55; τ. ἐνέργειαι, οἷον αὐλεῖν ἢ σαλπίζειν ἢ κιθαρίζειν Gal.6.323; later, οἱ τεχνικοί the grammarians, Sch.D.T. p.4 H.; ὁ τ. freq. of Hdn.Gr., Choerob. in Theod.1.142 H., al.; also of D.T., Sch.D.T.p.204 H. b φύσις = πῦρ τεχνικόν, Zeno Stoic.1.34; τὸν τ. νοῦν the mind of the Great Designer, Theol.Ar.58; δύναμίς τις . . ἣν . . τεχνικὴν εἶναι λέγομεν Gal.Nat.Fac.1.6. 2 artful, cunning, Plb.16.6.6. II of things, artificial, opp. αὐτόματος, Thphr. Lap.55; τ. ὕδατα an artificial water-supply, Gal.17(2).183. Adv. -κῶς ibid. 2 done by rules of art, technical, systematic, τοῦτο σοφὸν εὑρὼν ἅμα καὶ τ. Pl.Phdr.273b; ἡ περὶ τὸν πόλεμον ἀγωνία τ. Id.R.374b, cf. Euthphr.14e; πραγματεῖαι τ. Id.Grg.501b, etc.; ἡ τ. παιδεία Arist.Pol.1341b9; ἔχειν τὸ τ. περί τι to be technically employed upon... Id.Rh.1355b35, cf. Ph.193a32. III Adv. -κῶς according to the rules of art, τ. εἰργας μένα, πεποιημένα, Pl.Chrm. 173c, Isoc.2.44; τ. ἐξηύρηται Pl.Euthd.303e; τ. ἔχειν Id.Phdr.271c; τ. πολιτεύεσθαι Isoc.3.52; ὁ δυνάμενος . . τεκμαίρεσθαι τ. Gal.18(2).257.
German (Pape)
[Seite 1103] künstlich, zur Kunst gehörig, die Kunst betreffend, auch wissenschaftlich, und ὁ τεχνικός, der in der Kunst erfahren ist, bes. der Lehrer der Rhetorik und Grammatik; οὐποτ' ἔσται τεχνικὸς λόγων πέρι, Plat. Phaedr. 273 e; οἱ περὶ τοὺς λογους τεχνικοί, ib. a; ὁ τεχνικός τε καὶ ἀγαθὸς ῥήτωρ, Gorg. 504 d; οὐ γάρ ποο τεχνικόν γ' ἂν εἴη, es wäre unklug, Euthyphr. 14 e; τεχνικὸν καὶ ἐπιστήμονα περὶ ἁμάξης οὐσίας, Theaet. 207 c; τοῦτο σοφὸν εὑρὼν ἅμα καὶ τεχνικόν, Phaedr. 273 b, u. öfter. – Adv. τεχνικῶς, kunstgemäß; εἰ μέλλει τεχνικῶς ἔχειν, Plat. Phaedr. 271 c; τεχνικῶς εἰργασμένα, Charm. 173 b; Xen. An. 5, 9, 5; listig, τεχνικόν τι, Pol. 16, 6, 6.
Greek (Liddell-Scott)
τεχνικός: -ή, -όν, (τέχνη) ἐπὶ προσώπων, ἐπιδέξιος, δεξιός, ἠσκημένος, Ἐπίχ. 95. 11 Ahr., Πλάτ. Συμπ. 186C, κλπ.· τ. περί τινος ὁ αὐτ. ἐν Θεαιτ. 207C, Λάχ. 185Ε, κλπ.· εἴς τι αὐτόθι D· μάλιστα ἐπὶ ῥητοροδιδασκάλων καὶ γραμματικῶν, τεχνικὸς λόγων πέρι ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 273Α· οἱ περὶ τοὺς λόγους τ. αὐτόθι Α· ὁ τεχν. τε καὶ ἀγαθὸς ῥήτωρ ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 504D· ἀντίθετον τῷ θεωρητικός, πρακτικός, ἐμπειρικός, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 10. 9, 16· τ. περὶ τὸν βίον ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστορ. 9. 38, 1· τ. τὴν ψυχὴν ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 7. 7, 2· τ. ὄμματα Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 14. 47. 2) πλήρης τεχνασμάτων, πανοῦργος, Πολύβ. 16. 6, 6, ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, τεχνητός, διὰ τέχνης πεποιημένος, ἀντίθετον τῷ αὐτοφυής, Θεοφρ. π. Κίθ. 55. 2) ὁ δεξιῶς πεποιημένος, μετὰ τέχνης εἰργασμένος, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 830. 3) ὁ κατὰ τέχνην ἢ ἐντέχνως πεποιημένος, συστηματικός, κανονικός, τακτικός, τοῦτο σοφὸν εὑρὼν ἅμα καὶ τεχνικὸν Πλάτ. Φαῖδρ. 273Β· οὐ τ. ἐστί τ., δὲν εἶναι ἀντικείμενον τέχνης, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 374Β, πρβλ. Εὐθύφρονα 14Β· τ. πραγματεία ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 501Β, κλπ.· ἡ τ. παιδεία Ἀριστ. Πολιτικ. 8. 6, 15· ἔχειν τὸ τ. περί τι ὁ αὐτ. ἐν Ρητορ. 1. 2, 1, πρβλ. Φυσ. 2. 1, 9. ΙΙΙ. Ἐπίρρ. -κῶς, κατὰ τοὺς κανόνας τῆς τέχνης, ἐντέχνως, τεχνηέντως, τ. εἰργασμένον, πεποιημένον Πλάτ. Χαρμ. 173C, Ἰσοκρ. 23C· τ. ἐξεύρηται Πλάτ. Εὐθύδ. 303Ε· τ. ἔχειν ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 271C· τ. πολιτεύεσθαι Ἰσοκρ. 37Ε, κ. ἀλλ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 qui concerne un art, propre à un art, technique;
2 industrieux, habile;
Cp. τεχνικώτερος.
Étymologie: τέχνη.
