Θαλία

From LSJ
Revision as of 13:58, 17 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (21)

Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.

Valerius Maximus, De Factis Dictisque

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
Thalie :
1 une des trois Grâces;
2 Muse de la comédie et des chansons de table.
Étymologie: cf. Θάλεια.

English (Slater)

Θᾰλία
   a Festivity, one of the Graces. ὦ πότνἰ Ἀγλαία φιλησίμολπέ τ' Εὐφροσύνα, θεῶν κρατίστου παῖδες, Θαλία τε ἐρασίμολπε (O. 14.15)
   b pl., festivity, holiday Ἐρατιδᾶν τοι σὺν χαρίτεσσιν ἔχει θαλίας καὶ πόλις (O. 7.94) ἀείδετο δὲ πὰν τέμενος τερπναῖσι θαλίαις (O. 10.76) καὶ σὺν εὐφώνοις θαλίαις ὀνυμαστάν (sc. πόλιν) (P. 1.38) (Ὑπερβορέων) ὦν θαλίαις ἔμπεδον εὐφαμίαις τε μάλιστ' Ἀπόλλων χαίρει (P. 10.34) στεφάνων καὶ θαλιᾶν τροφὸν ἄλσος Ἀπόλλωνος (Pae. 6.14) dub. ex. θ[αλί]αν. (supp. Snell) (Pae. 6.183)