ἐνσχερώ
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
Adv.
A in a row, A.R.1.912, prob. in Antim.16.5.
German (Pape)
[Seite 853] = ἐπισχερώ, Ap. Rh. 1, 912.
Greek (Liddell-Scott)
ἐνσχερώ: ἐπίρρ., «ἐφεξῆς, κατὰ τάξιν» (Σχόλ.) Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 912· ἴδε ἐν λ. σχερός.
French (Bailly abrégé)
adv.
p. ἐν σχερῷ, d’une manière continue, de suite.
Étymologie: σχερός.
Par. ἐπισχερώ.
English (Slater)
ἐνσχερώ, coni. Dindorf: ἐν σχερῷ codd.
English (Slater)
ἐνσχερώ, coni. Dindorf: ἐν σχερῷ codd.
