αναπήδηση

Greek Monolingual

η (Α ἀναπήδησις)
1. πήδημα προς τα επάνω, εκτίναξη, πέταγμα
2. αιφνίδιο σκίρτημα (κυρίως από έκπληξη ή φόβο)
νεοελλ.
1. (για υγρά) ξεπήδημα, ανάβλυση
2. μετατόπιση πράγματος μετά από έκρηξη.