γενεσιουργός
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
γενεσιουργόν, concerned with or incident to generation, φύσις ibid.; δαίμονες ib.2.7; παθήματα Id.VP32.228; ἀστήρ Porph. ap. Eus.PE3.11; ὁρμαί Procl.in Cra.p.105 P.; δυνάμεις Id.Inst. 209; θεοί Dam.Pr.381, al.; τὸ γ. ib.349:—Subst. γ., ὁ, author of existence, c. gen., LXX Wi.13.5; τῆς παλιγγενεσίας Corp.Herm.13.4; fashioner, creator, Herm. ap. Stob.1.49.44; παντὸς κόσμου Jul.Gal. 100c.
Spanish (DGE)
-όν
que engendra, genésico, creador φύσις Iambl.Myst.1.11, δαίμονες Iambl.Myst.2.7, παθήματα Iambl.VP 228, ἀστήρ Porph. en Eus.PE.3.11.40, ὁρμαί Procl.in Cra.105.23, δυνάμεις Procl.Inst.209, θεοί Dam.in Prm.381, νόησις Dam.in Phlb.225.9
•subst. ὁ γ. creador c. gen. κτισμάτων LXX Sap.13.5, τῆς παλιγγενεσίας Corp.Herm.13.4, παντὸς κόσμου Iul.Gal.19.100c
•inventor, Corp.Herm.Fr.23.44.
German (Pape)
[Seite 482] ὁ, Erzeugung bewirkend, schaffend, Stob. ecl. 2 p. 962; Iambl. u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
γενεσιουργός: τινος, παραγαγών τινα εἰς τὸ εἶναι, δημιουργός, πατήρ, Στοβ. Ἐκλογ. 2, 962, Ἰάμβλ. Βίῳ Πυθ. § 228, Ἐβδ.
Greek Monolingual
-ό (AM γενεσιουργός, -όν)
1. ο σχετικός με τη γένεση, τη δημιουργία
2. αυτός που προκαλεί τη γένεση, που δημιουργεί κάτι («τα γενεσιουργά αίτια», «γενεσιουργές δυνάμεις»)
αρχ.-μσν.
ως ουσ. ο γενεσιουργός
ο δημιουργός του κόσμου, ο πλάστης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γένεσις + -ουργός < έργον].
