δεινολογέομαι
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
English (LSJ)
complain loudly, ὅτι… Hdt.1.44; εἰ… Plu.Sert.6: abs., Hdt.4.68, Eus.Mynd.59.
German (Pape)
[Seite 538] dep. med., sich laut, heftig beklagen, Her. 1, 44. 4, 62; Plut. Sertor. 6, sequ. εἰ In den VLL. wird ἐδεινολόγουν erkl. ἐσχετλίαζον, δεινὰ πεπονθέναι ἔλεγον.
French (Bailly abrégé)
δεινολογοῦμαι;
seul. prés. et impf.
1 se plaindre avec véhémence, s'indigner;
2 exhaler sa douleur avec force.
Étymologie: δεινός, λόγος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δεινολογέομαι [δεινός, λέγω] protesteren.
Russian (Dvoretsky)
δεινολογέομαι: горько жаловаться, возмущаться, негодовать Her., Plut.
Greek Monotonic
δεινολογέομαι: (λέγω), αποθ., παραπονιέμαι μεγαλόφωνα, ελεεινολογώ τον εαυτό μου, σε Ηρόδ.
Greek (Liddell-Scott)
δεινολογέομαι: ἀποθ., μεγαλοφώνως παραπονοῦμαι, δ. ὅτι… Ἡρόδ. 1. 44· ἀπολ., ὁ αὐτ. 4. 68.
