διακωμῳδέω

English (LSJ)

satirise, Pl. Grg. 462c, Arist. Po. 1458b6, Jul. Or. 6.203a; abs., DH. Dem. 57.

Spanish (DGE)

poner en ridículo, satirizar μὴ οἴηταί με διακωμῳδεῖν τὸ ἑαυτοῦ ἐπιτήδευμα Pl.Grg.462e, cf. Aristid.Or.3.651, Lib.Decl.19.33, τὸν σεμνὸν αὐτοῦ ... βίον Gr.Nyss.Eun.1.88, τὸν ποιητήν Arist.Po.1458^b6, cf. D.H.Dem.57.2, τούτους ... τοὺς ἀπίστους διακωμῳδῶν Ἀριστοφάνης Clem.Al.Strom.4.45.2, τὰ Λακωνικὰ δεῖπνα Ath.142f, cf. Iul.Or.9.202d, Hsch.

German (Pape)

[Seite 585] (in einem Lustspiele) verspotten, τί, Plat. Gorg. 462 e; Arist. poet. 22 u. Sp.

French (Bailly abrégé)

διακωμῳδῶ :
tourner en ridicule, bafouer.
Étymologie: διά, κωμῳδέω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

δια-κωμῳδέω bespotten.

Russian (Dvoretsky)

διακωμῳδέω: осмеивать (τι Plat. и τινα Arst.).

Greek Monotonic

διακωμῳδέω: μέλ. -ήσω, σατιρίζω, γελοιοποιώ, καθιστώ κάποιον αντικείμενο σάτιρας, διακωμώδησης, σε Πλάτ.

Greek (Liddell-Scott)

διακωμῳδέω: σκώπτω τινὰ (ἐν κωμῳδίᾳ), κάμνω τινὰ ἀντικείμενο κωμῳδίας, Πλάτ. Γοργ. 462Ε, Ἀριστ. Ποιητ. 22, 9.

Middle Liddell

fut. ήσω
to satirise, Plat.