διτάλαντος
θαρσεῖν χρὴ φίλε Βάττε: τάχ' αὔριον ἔσσετ' ἄμεινον → you need to be brave, dear Battus; perhaps tomorrow will be better | Take heart, dear Battos! Tomorrow will be better.
English (LSJ)
[τᾰ], διτάλαντον, weighing two talents, σταθμός Hdt.1.50, 2.96; worth two talents, διτάλαντον εἶχες ἔρανον D.18.312; οἶκοι διτάλαντοι Id.27.64: neut. as substantive, διτάλαντον ἀργυρίου LXX 4 Ki.5.23.
Spanish (DGE)
-ον
1 que pesa dos talentos ἡμιπλίνθια Hdt.1.50, λίθος Hdt.2.96, πλίνθοι D.S.16.56, πανοπλία Plu.Demetr.21, ὁλκή Luc.Nau.20, ἐκπώματα Luc.Nau.39.
2 que vale dos talentos διτάλαντον δ' εἶχες ἔρανον D.18.312, οἶκοι D.27.64, φίλημα Luc.DMort.20.3
•de dos talentos μισθός Philostr.VS 525
•neutr. subst. διτάλαντον ἀργυρίου LXX 4Re.5.23, cf. Poll.9.54, δραχμῶν διτάλαντον TAM 3.798.15 (Termeso II d.C.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui pèse deux talents ou qui vaut deux talents.
Étymologie: δίς, τάλαντον.
Russian (Dvoretsky)
διτάλαντος:
1 весом в два таланта (λίθος Her.; πανοπλία Plut.);
2 стоимостью в два таланта (οἶκος Dem.).
Greek (Liddell-Scott)
δῐτάλαντος: -ον, ἀξίζων ἢ ζυγίζων δύο τάλαντα, Ἡρόδ. 1. 50., 2. 96· δ. εἶχες ἔρανον Δημ. 329. 17.
Greek Monolingual
διτάλαντος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει βάρος δύο ταλάντων
2. αυτός που αξίζει δύο τάλαντα
3. το ουδ. ως ουσ. το διτάλαντον
δύο τάλαντα.
Greek Monotonic
δῐτάλαντος: -ον (τάλαντον), αυτός που αξίζει ή ζυγίζει δύο τάλαντα, σε Ηρόδ.· αυτός που στοιχίζει δύο τάλαντα, σε Δημ.
Middle Liddell
δῐ-τάλαντος, ον adj τάλαντον
worth or weighing two talents, Hdt.: costing two talents, Dem.
