δύρομαι
English (LSJ)
[ῡ], poet. for ὀδύρομαι (q.v.).
Spanish (DGE)
• Prosodia: [-ῡ-]
lamentar, lamentarse por c. ac. τὰ ... παρόντα ... ἄχη A.Pr.271, cf. B.3.35, δαιμόνι' ἄχθη A.Pers.582, σὸν πότμον A.Fr.451h.9, σὸν εὐνέταν E.Med.159, abs. S.OT 1218, E.Hec.740.
• Etimología: Prob. cruce entre ὀδύρομαι y μύρομαι, qq.u.
German (Pape)
French (Bailly abrégé)
seul. prés;
c. ὀδύρομαι.
Russian (Dvoretsky)
δύρομαι: (ῡ) Trag. = ὀδύρομαι.
Greek (Liddell-Scott)
δύρομαι: [ῡ], ποιητ. ἀντὶ τοῦ ὀδύρομαι, θυγατράσι δυρομέναις Βακχυλ. 3. 35 (Blass).
Greek Monotonic
δύρομαι: [ῡ], ποιητ. αντί ὀδύρομαι.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: lament, bewail (trag.);
Derivatives: πάν-δυρ-τος wailing about everything (trag. in lyr.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: A variant of ὀδύρομαι, perhaps after μύρομαι (Güntert Reimwortbildungen 150).
Frisk Etymology German
δύρομαι: {dúromai}
Grammar: v.
Meaning: wehklagen (Trag.);
Derivative: davon πάνδυρτος (Zusammenbildung) über alles wehklagend, laut jammernd (Trag. in lyr.).
Etymology: Durch Kreuzung aus ὀδύρομαι und μύρομαι entstanden, Güntert Reimwortbildungen 150.
Page 1,425
