λειοντοπάλης

English (LSJ)

[ᾰ], ου, Dor. λειοντοπάλας, α, ὁ, wrestler with a lion, AP9.237 (Eryc.).

German (Pape)

[Seite 24] ὁ, p. statt λεοντοπάλης, ὁ, der Löwenringer, Herakles, Eryc. 4 (IX, 237).

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
qui lutte contre un lion.
Étymologie: λείων, πάλη.

Greek Monolingual

λειοντοπάλης, -ου, δωρ. τ. λειοντοπάλας, ὁ (Α)
αυτός που παλεύει με λιοντάρι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λέων, -οντος + -πάλης (< πάλη), πρβλ. μονοπάλης, οπλιτοπάλης. Το -ει- του τ. λέων οφείλεται σε μετρική έκταση (πρβλ. δοτ. πληθ. λείουσι)].

Greek Monotonic

λειοντοπάλης: [ᾰ], -ου, ὁ (πάλη), ποιητ. αντί λεοντοπάλης, αυτός που μάχεται με λιοντάρι, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

λειοντοπάλης: ου (ᾰ) adj. m сражающийся со львом Anth.

Middle Liddell

λειοντο-πᾰ́λης, ου, ὁ, πάλη [poetic for λεοντ-,]
a wrestler with a lion, Anth.