λῃστρίς
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
English (LSJ)
ίδος, ἡ, fem. of λῃστρικός, νῆες λ. pirate vessels, D. 52.5, cf. DS. 16.5, Plu. Nic. 29, etc.; λ. γυνή Id. Thes. 9, cf. Herod. 6.10.
French (Bailly abrégé)
ίδος
adj. f.
de brigand ou de pirate ; ναῦς λῃστρίς ou simpl. ἡ λῃστρίς navire de pirate ; λῃστρὶς γυνή PLUT voleuse, femme vivant de brigandage.
Étymologie: contr. de ληϊστρίς, de ληΐζομαι.
German (Pape)
ίδος, ἡ, = λήστειρα, γυνή, Plut. Thes. 9; νῆες, Dem. 52.5 und Sp., wie DS. 16.5.
Russian (Dvoretsky)
λῃστρίς: ίδος (ῐδ) adj. f
1) разбойничья, пиратская (ναῦς Dem.);
2) живущая грабежом (γυνή Plut.).
ίδος ἡ (sc. ναῦς) разбойничье судно Plut.
Greek (Liddell-Scott)
λῃστρίς: -ίδος, ἡ, ἀνώμαλ. θηλ. τοῦ προηγ., ναῦς λ., πειρατικὸν πλοῖον, Δημ. 1237. 10, Διόδ. 16. 5, Πλουτ. Πομπ. 24, κτλ.· λ. γυνὴ Πλουτ. Θησ. 9· λῃστρὶ (κλητ.) Ἡρώνδα Μιμίαμβοι 6. 10.
Greek Monolingual
λῃστρίς, -ίδος, ἡ (Α)
ληστρική, πειρατική («ὑπό λῃστρίδων νεῶν», Δημοσθ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ληϊδ-τρίς < ληΐς, -ίδος (άλλος τ. του λεία) + επίθημα -τρις (πρβλ. ζωστρίς, θερμαστρίς)].
Greek Monotonic
λῃστρίς: -ίδος, ἡ, ανώμ. θηλ. του προηγ., ναῦς λῃστρίς, πειρατικό πλοίο, σε Δημ., κ.λπ.
Middle Liddell
λῃστρίς, ίδος [pecul. fem. of λῃστρικός
ναῦς λ. a pirate vessel, Dem., etc.
