μεσάνυχτα
Πάντα ταῦτα ἐπείρασα ἐν τῇ σοφίᾳ: εἶπα Σοφισθήσομαι, καὶ αὐτὴ ἐμακρύνθη ἀπ' ἐμοῦ· κτλ. (Εcclesiastes 7:23f., LXX version) → I tried to give proof in wisdom of all those things; I said, I will be wise, but that wisdom was far from me ...
Greek Monolingual
τα
1. (με άρθρ. ή χωρίς άρθρ.) επίρρ. κατά την ώρα του μεσονυκτίου («μάς ήρθε μεσάνυχτα, ζαλισμένος μάλιστα»)
2. το μέσο της νύχτας, η 12η νυκτερινή ώρα, το μεσονύχτι («αρματωμένους καβαλλάρηδες που τα μεσάνυχτα περνούν», δημ. τραγούδι)
3. (κατ' επέκτ.) ολόκληρο το μέρος της νύχτας μέχρι τη χαραυγή
4. φρ. «έχει (μαύρα) μεσάνυχτα» — βρίσκεται σε πλήρη άγνοια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. μεσάνυκτον < αρχ. μεσονύκτιον
το -α- αντί -ο- πιθ. από τα πολλά σύνθετα όπου το -α- κανονικό (πρβλ. μεσαριστερός, μεσαστέρι, μεσαφέτης κ.τ.ό.)].
