μονῳδέω
Quibus enim nihil est in ipsis opis ad bene beateque vivendum → Every age is burdensome to those who have no means of living well and happily
English (LSJ)
sing a monody or solo, Ar.Pax1012, Th.1077 (both anap.): c. acc., βούλει μονῳδήσωμεν αὐτοῖς ἕν γέ τι; Cratin.10 D., cf. Luc.Hist.Conscr.1.
German (Pape)
[Seite 206] allein singen, Ar. Th. 1077 Par 977 u. Sp., τὴν Εὐριπίδου Ἀνδρομέδαν ἐμονῴδουν, Luc. histor. conscr. 1, neben ἰαμβεῖα ἐφθέγγοντο, sie trugen sie allein vor, wo der Schol. erkl. θρηνέω; vgl. de salt. 27.
French (Bailly abrégé)
μονῳδῶ :
impf. ἐμονῴδουν, f. μονῳδήσω, etc.
1 chanter seul, sans accompagnement;
2 chanter sur un ton plaintif, gémir, acc..
Étymologie: μόνος, ᾠδή.
Russian (Dvoretsky)
μονῳδέω: петь или декламировать в одиночку (ἐκ Μηδείας Arph.; τὴν Εὐριπίδου Ἀνδρομέδαν Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
μονῳδέω: ψάλλω μονῳδίαν, μόνος ψάλλω, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1012, Θεσμ. 1077· μετ’ αἰτ., Λουκ. Πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγρ. 1.
Greek Monotonic
μονῳδέω: μέλ. -ήσω, τραγουδώ μία μονωδία ή μόνος μου, σε Αριστοφ.
Middle Liddell
μονῳδέω, fut. -ήσω
to sing a monody or solo, Ar. [from μονῳδός
