πασσαλεύω

From LSJ

ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πασσᾰλεύω Medium diacritics: πασσαλεύω Low diacritics: πασσαλεύω Capitals: ΠΑΣΣΑΛΕΥΩ
Transliteration A: passaleúō Transliteration B: passaleuō Transliteration C: passaleyo Beta Code: passaleu/w

English (LSJ)

Att. πατταλεύω,
A peg, pin, or fasten to, λαβών νιν… π. πρὸς πέτραις ib.56; λάφυρα… δόμοις ἐπασσάλευσαν Id.Ag.579; ὡς πασσαλεύσῃ κρᾶτα τριγλύφοις E.Ba.1214.
2 drive in like a peg or bolt, σφηνὸς… γνάθον στέρνων διαμπὰξ π. A.Pr.65.

German (Pape)

[Seite 532] att. πατταλεύω, annageln, anheften, Aesch. Prom. 56. 65 Eur. Rhes. 180 u. Sp.

French (Bailly abrégé)

néo-att. πατταλεύω;
1 fixer avec un clou, clouer τινά τινι, πρός τινι, ἐπί τινι qqn sur qch;
2 p. ext. enfoncer comme un clou, acc..
Étymologie: πάσσαλος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πασσαλεύω Ion. voor πατταλεύω.

Russian (Dvoretsky)

πασσᾰλεύω: атт. παττᾰλεύω
1 пригвождать, прибивать (τι и τινά τινι или πρός τινι Aesch., Eur.);
2 вонзать (γνάθον στέρνων διαμπάξ Aesch.).

Spanish

colgar

Greek Monolingual

και πατταλεύω, ΜΑ πάσσαλος
μσν.
(σχετικά με τα μάτια) προσηλώνω, καρφώνω
αρχ.
1. στερεώνω με πασσάλους («ἐγκρατεῖ σθένει ῥαιστῆρι θεῖνε, πασσάλευε πρὸς πέτραις», Αισχύλ.)
2. μπήγω κάτι σαν πάσσαλο.

Greek Monotonic

πασσᾰλεύω: Αττ. παττ-, μέλ. -σω,
1. καρφώνω, στερεώνω, τί τινι, σε Αισχύλ., Ευρ.
2. μπήγω κάτι όπως μια ξυλόπροκα ή πάσσαλο, σε Αισχύλ.

Greek (Liddell-Scott)

πασσᾰλεύω: Ἀττ. παττ-, διὰ πασσάλων καρφώνω, στερεώνω, λαβὼν νιν ... π. πρὸς πέτραις Αἰσχύλ. Πρ. 56· λάφυρα δόμοις ἐπασσάλευσαν ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 579· ὡς πασσαλεύσῃ κρᾶτα τριγλύφοις τόδε λέοντος, ὃν πάρειμι θηράσασ’ ἐγὼ Εὐρ. Βάκχ. 1214. 2) ἐμπήγνυμι ὡς πάσσαλον, σφηνὸς ... γνάθον στέρνων διαμπὰξ π. Αἰσχύλ. Πρ. 65.

Middle Liddell

πασσᾰλεύω,
1. to pin or fasten to, τί τινι Aesch., Eur.
2. to drive in like a peg, Aesch.

Léxico de magia

colgar el cielo, como acción de la divinidad ἐπικαλοῦμαί σε ... τὸν στήσαντα τὴν θάλασσαν καὶ <πασ>σαλεύσαντα τὸν οὐρανόν te invoco a ti, que colocaste el mar y colgaste el cielo P V 462