περιπλίξ
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
embracing with the legs, Hsch.
German (Pape)
[Seite 588] adv., mit ausgespreizten Füßen, divaricatis pedibus.
Greek (Liddell-Scott)
περιπλίξ: «περιειληφὼς» Ἡσύχ.
Greek Monolingual
Α
επίρρ. (κατά τον Ησύχ.) με διασταύρωση τών ποδιών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < περιπλιγ- του περιπλίσσομαι + επιρρμ. κατάλ. -ς (πρβλ. αμφιπλίξ)].
