σκωπαῖος
From LSJ
Τὰς γὰρ ἡδονὰς ὅταν προδῶσιν ἄνδρες, οὐ τίθημ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον, ἀλλ' ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν → But when people lose their pleasures, I do not consider this life – rather, it is just a corpse with a soul
English (LSJ)
v.l. σκοπ-, ὁ, among the Sybarites, a dwarf, Timae. ap. Ath.12.518e; cf. στίλπων.
German (Pape)
[Seite 909] ὁ, bei den Sybariten ein Zwerg, sonst στίλπωνες, Ath. XII, 518 f.
Greek (Liddell-Scott)
σκωπαῖος: ὁ, παρὰ τοῖς Συβαρίταις, νᾶνος, Τίμων παρ’ Ἀθην. 518Ε· ὡσαύτως στίλπων ἢ στίλβων. (Πιθ. ἐκ τοῦ σκώπτω).
Greek Monolingual
και, κατά δ. γρφ., σκοπαῖος, ὁ, Α
(στους Συβαρίτες) ο νάνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. προέρχεται πιθ. από το ρ. σκώπτω.
