στόχαση

Greek Monolingual

η / στόχασις, -άσεως ΝΑ στοχάζομαι
νεοελλ.
1. σκέψη, νους («δεν ήρθε στη στόχασή μου)
2. περίσκεψη, φρόνηση («μιλάει χωρίς στόχαση»)
αρχ.
1. το να σημαδεύει κανείς κάτι, σκόπευση
2. (κατ' επεκτ.) πρόθεση, επιδίωξη
3. εικασία, δοξασία.