ἀγλάϊσμα

From LSJ

Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either

Plato, Apology 21d
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀγλάϊσμα Medium diacritics: ἀγλάϊσμα Low diacritics: αγλάϊσμα Capitals: ΑΓΛΑΪΣΜΑ
Transliteration A: agláïsma Transliteration B: aglaisma Transliteration C: aglaisma Beta Code: a)gla/i+sma

English (LSJ)

τό, ornament, honour, A.Ag.1312; of a child, μητρὸς ἀ. E.Hel.11, cf. 282; of the hair of Orestes placed on his father's tomb, A.Ch.193, S El.908, cf. E.El.325; of a sarcophagus, IG12(8).600 (Thasos).—Poet. and late Prose; ἀ. φυτῶν, of the rose, Ach.Tat.2.1.

Spanish (DGE)

-ματος, τό
I 1adorno, ornamento, ornato ἀ. Ὀρέστου del mechón de pelo, A.Ch.193, cf. S.El.908, E.El.325
del perfume Σύριον ἀ. δώμασιν A.A.1312
de la rosa ἀ. φυτῶν Ach.Tat.2.1.2
de un sarcófago IG 12(8).600 (Tasos II d.C.).
2 gloria, gozo, alegría μητρὸς ἀ. de un hijo, E.Hel.11, τῆς γῆς Sm.Ps.47.3, cf. Pr.19.11
como expr. de alabanza, ref. pers. σε ... τῶν ἱερέων τὸ ἀγλάϊσμα SB 10803.19 (IV d.C.).
II fig. resplandor τὰ παρὰ τοῦ νοῦ αὐτοῦ εἰς τὴν ψυχὴν ἐλθόντα ἀγλαίσματα Plot.3.5.9, παρθενικῆς δᾳδουχίας Hippol.in S.Pasch.62.28.

German (Pape)

[Seite 16] τό, Zierde, Schmuck, Aesch. δώμασιν Ag. 1285; von der Locke des Orest Ch. 191, wie Soph. El. 896; παρθένον μητρὸς ἀγ. Eur. Hel. 11; vom Opfer. El. 325.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
éclat, beauté, parure ; offrande.
Étymologie: ἀγλαΐζω.

Russian (Dvoretsky)

ἀγλάϊσμα: ατος τό
1 украшение, краса Trag.;
2 прекрасный дар, лучшее приношение Soph., Eur.: Σύριον ἀ. Aesch. прекрасный дар Сирии, т. е. сирийское благовоние.

Greek (Liddell-Scott)

ἀγλάϊσμα: τό, κόσμημα, τιμή, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1312· τὸ μητρὸς ἀγλ., Εὐρ. Ἑλ. 11· πρβλ. 282· περὶ τῆς κόμης τοῦ Ὀρέστου κατατιθεμένης ὡς ἀνάθημα ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, Αἰσχύλ. Χο. 193, Σοφ. Ἠλ. 908, πρβλ. Εὐρ. Ἠλ. 325, περὶ σαρκοφάγου, Ἐπιγρ. Ἑλλ. 325. ― Ποιητ. λέξ. ἐν χρήσει παρὰ τοῖς μεταγενεστέροις τῶν πεζογράφ. οἷον ἀγλ. φυτῶν, ἐπὶ τοῦ ῥόδου, Ἀχ. Τάτ. 2. 1.

Greek Monotonic

ἀγλάϊσμα: -ατος, τό, κόσμημα, τιμή, σε Αισχύλ., Ευρ.

English (Woodhouse)

glory, magnificence, pomp, show, splendor, splendour

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)