ἀγωγεύς

From LSJ

ἐπέμψατε ἀγγέλους τοῖς ἀλλήλοις ὥστε ἔγνωτε τὸν κίνδυνον → you sent messengers to one another so that you knew the danger

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀγωγεύς Medium diacritics: ἀγωγεύς Low diacritics: αγωγεύς Capitals: ΑΓΩΓΕΥΣ
Transliteration A: agōgeús Transliteration B: agōgeus Transliteration C: agogeys Beta Code: a)gwgeu/s

English (LSJ)

-έως, ὁ,
A haulier, Hdt.2.175.
2 escort, guide, Milet. 3.152.16 (Methymna, ii B. C.).
3 prosecutor (cf. ἄγω 1.4), Suid.
II leading-rein, leash, S.Fr.974, Stratt.52, X.Eq. 6.5.
III epithet of Zeus, guide, director, Anecd.Stud.1.265.

Spanish (DGE)

-έως, ὁ
• Prosodia: [ᾰ-]
I que transporta Hdt.2.175.
II 1alguacil que escolta a los jueces venidos de otra ciudad, oficial de escolta, Milet 1(3).152.16, 64 (II a.C.), IG 11(4).1064.44 (II a.C.) en Robert, OMS 2.731
guía, conductor de Zeus Anecd.Stud.1.265.
2 ronzal, correa de la que se lleva a un caballo, S.Fr.974, X.Eq.6.5, Plb.3.43.4, κορυφαίας καὶ φορβέας καὶ ἀγωγεῖς PCair.Zen.781.16 (III a.C.), cf. PDryton 38.28 (II a.C.).
III introductor solemne de los concursantes en certámenes agon. ἀ. τῶν μεγάλων Διδυ[μεί] ων Milet 1(7).263.6 (III d.C.), cf. εἰσαγωγεύς.

French (Bailly abrégé)

έως (ὁ) :
conducteur, guide.
Étymologie: ἄγω.

German (Pape)

ὁ, der da fortschafft, Her. 2.175. Nach Vetera Lexica auch der Ankläger. Dah. wie ῥυτήρ, Leitseil, Zügel, Soph. frg. 801; Xen. Eq. 8.3; Pol. 3.43; προσλαβὼν τὸν ἀγωγέα βραχύτερον Stratt. bei Poll. 10.55; vgl. B.A. 22, auch Leitseil der Jagdhunde.

Russian (Dvoretsky)

ἀγωγεύς: έως ὁ
1 переносящий тяжести, грузчик, носильщик (ἄνδρες ἀγωγέες Her.);
2 (у лошадей), повод Xen., Polyb.; (у собак) привязь, поводок Soph.

Greek (Liddell-Scott)

ἀγωγεύς: έως, ὁ, ἕλκων ἢ σύρων, Ἡρόδ. 2, 175, 3. 2) ὁ κατήγορος (ἴδε ἄγω, Ι. 4.) Σουΐδ. ΙΙ = ῥυτήρ, λωρίον τοῦ χαλινοῦ, ἱμὰς αὑτοῦ, Σοφ. Ἀποσπ. 801, Στράττις ἐν «Χρυσίππῳ» 2, Ξεν. Ἱπ. 6. 5.

Greek Monotonic

ἀγωγεύς: -έως, ὁ,
I. αυτός που τραβά ή σύρει, σε Ηρόδ.
II. χαλινάρι, λουρί, σε Σοφ., Ξεν.

Middle Liddell

I. one that draws or drags, Hdt.
II. a leading-rein, leash, Soph., Xen.