ἐπίηρος
αἱ δὲ χολωσάμεναι πηρὸν θέσαν → but they in their wrath maimed him, but they in their wrath made him helpless, but they in their wrath made him blind
English (LSJ)
ἐπίηρον, v. ἐπίηρα.
German (Pape)
[Seite 941] angenehm, willkommen, vgl. ἐπίηρα; ἐπίηρον ἀμειβόμενοι γέρας ἀνδρί poet. bei Schol. Lycophr. 1263. S. auch Empedocl. 208 (bei Arist. de anim. 1, 5), wo Buttm. ἐρίηρος schreiben will. – Einen compar. ἐπιηρέστερος führt Eust. 1441, 25 aus Epicharm. an.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
agréable, bienvenu : ἐπίηρα φέρειν τινί IL offrir à qqn des présents qui lui sont agréables, se faire bienvenir de qqn.
Étymologie: ἐπί, *ἄρω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίηρος: приятный, желанный (χθών Emped. ap. Arst.): ἐπίηρα φέρειν τινί Soph. угождать или воздавать благодарность кому-л.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίηρος: -ον, ἴδε ἐν. λ. ἐπίηρα.
Greek Monolingual
ἐπίηρος, -ον (Α)
αρεστός, ευχάριστος.
Greek Monotonic
ἐπίηρος: -ον, βλ. ἐπίηρα.
Frisk Etymological English
See also: s. ἦρα
Frisk Etymology German
ἐπίηρος: {epíēros}
Forms: ἐπίηρον n. sg. Marc. Sid. (Glotta 19, 176); sonst n. pl. ἐπίηρα, Adv. = χάριν (Antim. 87 u. a.), ἐπίηρα δέχθαι (AP 13, 22), φέρεσθαι (A. R. 4, 375), φέροντα (S. OT 1094 [lyr.]).
Meaning: gefällig, angenehm (Emp., Epich. u. a.);
Composita: Komp. ἐπιηρέστερος (Schwyzer 535)
Etymology: Aus ἐπὶ ἦρα φέρων (Α 572 usw.) durch mißverständliche Univerbierung entstanden. Davon ἐπιήρανος wohlgefällig, willkommen (τ 343). Sommer Nominalkomp. 139 mit weiterer Lit. S. ἦρα.
Page 1,537
