ἔκκρουσις

English (LSJ)

ἐκκρούσεως, ἡ,
A beating out, driving away, X.Cyn.10.12.
II deduction, PTeb.121.133 (i B.C.).

Spanish (DGE)

ἐκκρούσεως, ἡ
1 disparo, lanzamiento X.Cyn.10.12.
2 fís. interferencia en el giro de un radio, Arist.Mech.849^a31.
3 resta, deducción de parte del total PTeb.121.133, 135 (I a.C.), PYale 69.16 (III d.C.).
4 mús. descenso, paso del tono agudo al grave dentro de una nota dividida en dos, op. πρόκρουσις Anon.Bellerm.2, 7.

German (Pape)

[Seite 765] ἡ, 1) das Herausschlagen, Heraustreiben, Xen. Cyn. 10, 12. – 2) bei der Instrumentalmusik, = ἔκληψις, Gegensatz von πρόκρουσις, Anon. de mus. 6.

French (Bailly abrégé)

ἐκκρούσεως (ἡ) :
action de repousser en heurtant ou de faire tomber.
Étymologie: ἐκκρούω.

Russian (Dvoretsky)

ἔκκρουσις: εως ἡ толчок, удар Xen., Arst.

Greek (Liddell-Scott)

ἔκκρουσις: ἐκκρούσεως, ἡ, τὸ ἐκκρούειν, ἀπόκρουσις, Ξεν. Κυν. 10. 12.

Greek Monotonic

ἔκκρουσις: ἐκκρούσεως, ἡ, χτύπημα, εκδίωξη, απόκρουση, βίαιη εξαγωγή, σε Ξεν.

Middle Liddell

ἔκκρουσις, ἐκκρούσεως
a beating out, driving away, Xen.