Ἰαλυσός
ἀναγκαίως δ' ἔχει βίον θερίζειν ὥστε κάρπιμον στάχυν, καὶ τὸν μὲν εἶναι, τὸν δὲ μή → But it is our inevitable lot to harvest life like a fruitful crop, for one of us to live, one not. (Euripides, Hypsipyle fr. 60.94ff.)
English (LSJ)
Ion. Ἰηλυσός, ἡ, one of the three Dorian cities of Rhodes, Il.2.656, Hdt.1.144, Pi.O.7.74, Timocr.1.7, Str.14.2.12: Ἰαλυσία, ἡ, its territory, D.S.5.57:—Adj. Ἰηλύσιος, α, ον, D.P. 505. [ῡ in Hom., ῠ in D.P., doubtful in Pi.; ῐ exc. in Timocr.l.c. and Ἰαλυσοῖο () AP7.716 (Dionys.).]
Greek (Liddell-Scott)
Ἰᾱλυσός: Ἰων. Ἰηλυσός, ἡ, μία τῶν τριῶν Δωρ. πόλεων τῆς νήσου Ρόδου, Ἰλ. Β. 656, Ἡρόδ. 1. 144, πρβλ. Πινδ. Ο. 7. 136, Στράβωνα 655· ἡ Ἰαλυσία, ἡ περὶ τὴν Ἰαλυσὸν χώρα, Διόδ. 5. 57· ἐπίθ. Ἰηλύσιος, α, ον, Διον. Π. 505. ― Καθ’ Ἡσύχ. «Ἰαλύσια· τὰ ἐν Ἰαλυσῷ νομίσματα». Παρὰ Πινδ. ἡ παραλήγ. εἶναι βραχεῖα· ἀλλὰ παρ’ Ὁμήρῳ μακρὰ, ὅθεν διάφ. γραφ. Ἰηλυσσός. 2) Ἰήλυσσος, ου, ὁ, ὄνομα ἀνδρός, Ἀθήν. 296C.
