Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

assilio

From LSJ
Sophocles, Antigone, 781

Latin > English

assilio assilire, assilui, assultus V :: jump/leap (up/on/towards), rush/dash (at/against), assault; mount (male-female)

Latin > English (Lewis & Short)

as-sĭlĭo: (ads-, Kayser; ads- and as-, Merk.), sĭlui (cf. Prisc. p. 906 P., and Jahn ad Ov. M. 11, 526), sultum, 4, v. n. 2. salio,
I to leap or spring to or upon something.
I Lit. (most freq. poet.): Cum saepe adsiluit defensae moenibus urbis, Ov. M. 11, 526: adsiliens admissarius, Col. 6, 37, 9: torpedo adsultantes pisciculos attrahens, donec tam prope accedant, ut adsiliat, Plin. 9, 42, 67, § 143; Val. Fl. 1, 257: in ferrum, Sil. 10, 2 et saep.—Poet. freq. of water, to leap or dash against or upon a thing (cf. 2. salio): tactumque vereri Assilientis aquae, Ov. M. 6, 107, and id. F. 5, 612: Adsiliunt fluctus, id. ib. 3, 591: (insulae) quas spumifer adsilit Aegon, Stat. Th. 5, 56 al.—
II Trop.: nam neque adsiliendum statim est ad genus illud orationis, to jump to, * Cic. de Or. 2, 53, 213; Sen. Contr. 5 praef.

Latin > German (Georges)

as-silio (ad-silio), siluī, īre (ad u. salio), herbei-, herzuspringen, heran-, hinanspringen, anspringen, I) eig.: 1) im allg.: a) v. leb. Wesen, absol., v. Pers., Phaedr. 2, 5, 21. Curt. 9, 7 (29), 21. Val. Flacc. 1, 257. Sil. 16, 63. Claud. in Ruf. 1, 84: v. Tieren, Phaedr. 4, 2, 14. Col. 6, 37, 9. Plin. 9, 143: m Ang. wohin? durch in u. Akk., in ferrum, Sil. 10, 3: od. durch Dat., volanti a tergo, Sil. 7, 701: assiluit aris, Sen. Thyest. 706 (Leo assistit). – b) v. Lebl.: inquietum aëra hinc atque illinc assilire, Sen. nat. qu. 1, 2, 9. – 2) insbes.: a) von Kriegern, zum od. im Kampfe heran-, anstürmen, absol., hostes vagi et ex occasionibus assilientes, Sen. tranqu. 1, 1: assilit Hasdrubal, Sil. 15, 692: m. Ang. von wo? undique nudi assiliunt frenis infrenatique manipli, Sil. 4, 313: pars montibus, alii viam inter Mosellamque flumen tam improvisi assiluere, ut etc., Tac. hist. 4, 77: m. Ang. wohin? durch Dat., cum saepe assiluit defensae moenibus urbis, Ov. met. 11, 526. – b) von Gewässern, an etw. heranspritzen, anspülen, anplätschern, assiliens aqua, Ov. met. 6, 107; fast. 5, 612: assilientia aequora, Ov. trist. 1, 10, 7: assiliunt fluctus, Ov. fast. 3, 591: m. Ang. woran? durch Acc., quas (insulas) assilit spumiger Aegon, Stat. Theb. 5, 56. – II) übtr., zu etw. überspringen, primo libenter assilui (sc. ad ista studia), ich bin daran gegangen, Sen. contr. 10 (5). praef. § 1: neque assiliendum statim est ad genus illud orationis, man muß nicht mit der Tür ins Haus fallen bei usw., Cic. de or. 2, 213. – / Das Supin. assultum kommt nicht vor; doch läßt das Adv. assultim u. das Subst. assultus darauf schließen.

Latin > Chinese

assilio, is, lui vel livi, ultum, ire. n. act. 4. (salio.) :: 跳。攻。勤起工。— moenibus (dat.) 攻城。— foeminam 答配。