γλυκόπικρος
From LSJ
τίς γὰρ ἁδονᾶς ἄτερ θνατῶν βίος ποθεινὸς ἢ ποία τυραννίς; τᾶς ἄτερ οὐδὲ θεῶν ζηλωτὸς αἰών → What human life is desirable without pleasure, or what lordly power? Without it not even the life of the gods is enviable.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dont l'amertume a qqe douceur.
Étymologie: γλυκύς, πικρός.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α γλυκύπικρος, -ον, Μ γλυκόπικρος, -ον)
1. αυτός που έχει γεύση και γλυκιά και πικρή
2. εκείνος που είναι και ευχάριστος και δυσάρεστος, ο οποίος φέρνει και χαρά ή ηδονή και πίκρα ή οδύνη (α. «γλυκόπικρα μαντάτα» β. «ἔργοις γνωρίσεις ἔρωτος γλυκύπικρας ὀδύνας», Καλλίμ.
γ. «Ἔρος... γλυκύπικρον... ὄρπετον» — γλυκόπικρο ερπετό, Σαπφώ).
