κεντρίς
From LSJ
ἤκουσεν ἐν Ῥώμῃ καὶ ἀρσένων ἑταιρίαν εἶναι → he heard that there was also a fellowship of males in Rome (Severius, commentary on Romans 1:27)
English (LSJ)
-ίδος, ἡ, = διψάς II.1, Ael.NA6.51.
German (Pape)
[Seite 1418] ίδος, ἡ, 1) = κεντρίον. – 2) eine Schlangenart, = κεντρίτης, Ael. H. A. 6, 51; s. auch κεντρίνης.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
sorte de serpent.
Étymologie: κέντρον.
Greek (Liddell-Scott)
κεντρίς: -ίδος, ἡ, = διψὰς ΙΙ. 1, Αἰλ. π. Ζ. 1. 55· ἴδε κεντρίνης ΙΙΙ.
Greek Monolingual
κεντρίς, ἡ (Α) κέντρον
δηλητηριώδες φίδι που το δάγκωμά του προκαλεί έντονη δίψα, αλλ. διψάς.
