προσζεύγνυμι

From LSJ

μὴ κακὸν εὖ ἔρξῃς· σπείρειν ἴσον ἔστ' ἐνὶ πόντῳ → do no good to a bad man; it is like sowing in the sea

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: προσζεύγνῡμι Medium diacritics: προσζεύγνυμι Low diacritics: προσζεύγνυμι Capitals: ΠΡΟΣΖΕΥΓΝΥΜΙ
Transliteration A: proszeúgnymi Transliteration B: proszeugnymi Transliteration C: proszeygnymi Beta Code: proszeu/gnumi

English (LSJ)

attach by a yoke, τὸ ἄροτρον Porph.Abst.2.30: metaph., τῇ ὕλῃ τὸν τεχνίτην προσέζευξεν Placit.1.3.5:—more freq. in Pass., προσζεύγνυμαι to be yoked, harnessed to, τινι Luc.Ner.4: abs., to be attached, ᾗ τὸ πηδάλιον προσέζευκται Arist.Mech.851a33: metaph., τῷ προσέζευξαι πλάνῳ; E.Alc.482, cf. Plot.1.4.16; to be contiguous, πύργοις J. BJ5.4.4.

German (Pape)

[Seite 764] (s. ζεύγνυμι), anjochen, anbinden, übertr., οἵᾳ συμφορᾷ προσεζύγης, Eur. Hipp. 1389.

French (Bailly abrégé)

attacher à ; Pass. προσζεύγνυμαι = être attaché à, τινι.
Étymologie: πρός, ζεύγνυμι.

Greek Monolingual

Α
1. συνάπτω στον ζυγό, ενώνω με ζυγό κάτι με κάτι άλλοπροσζεύγνυμι τὸ ἄροτρον», Πορφ.)
2. συνδέω, συναρμόζω (α. «τή ὕλῃ τὸν τεχνίτην προσέζευξεν», Πλούτ.
β. «ἡ τὸ πηδάλιον προσέζευκται», Αριστοτ.)
3. παθ. προσζεύγνυμαι
συνέχομαι, συνορεύω («ἡ τοῦ βασιλέως αὐλὴ προσέζευκτο», Ιώσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + ζεύγνυμι «ενώνω, συνάπτω»].