ὀρθοχαίτης

English (LSJ)

ὀρθοχαίτου, ὁ, with hair standing on end, Str.15.1.57; Glossaria on φριξολόφος, Hsch.

German (Pape)

[Seite 376] ὁ, mit grade emporgesträubten Haaren, Hesych. erkl. ὀρθόλοφος.

Greek (Liddell-Scott)

ὀρθοχαίτης: -ου, ὁ, πρὸς ἑρμηνείαν τοῦ φριξολόφος. Ἡσύχ.

Greek Monolingual

ὀρθοχαίτης, ὁ (Α)
αυτός που έχει υψωμένη τη χαίτη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο)- + -χαίτης (< χαίτη), πρβλ. ευρυχαίτης].