διαθραύω: Difference between revisions
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
(big3_11) |
(9) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">1</b> tr. [[fragmentar]] fig. τὴν ἀλήθειαν κατὰ σμικρὰ διαθραύοντες ἐν τοῖς λόγοις Pl.<i>Sph</i>.246c.<br /><b class="num">2</b> en v. med., intr. [[hacerse pedazos pequeños]], [[fragmentarse]] de los elementos cuando se encuentran en un medio extraño ὀλίγα διαθραυόμενα Pl.<i>Ti</i>.57b, ταχὺ διαθραύεται de los nidos del alción, Arist.<i>HA</i> 616<sup>a</sup>27, διαθραυόμενα ... τῇ μασήσει Thphr.<i>CP</i> 6.9.3, de pers. μὴ πεσὼν διαθραυσθῇς Sch.Ar.<i>Pax</i> 147a<br /><b class="num">•</b>[[fragmentarse]], [[descomponerse]] como propiedad de la luz τοῦ φωτός ἐστι τὸ ἀνακλᾶσθαι καὶ διαθραύεσθαι Emp.A 57. | |dgtxt=<b class="num">1</b> tr. [[fragmentar]] fig. τὴν ἀλήθειαν κατὰ σμικρὰ διαθραύοντες ἐν τοῖς λόγοις Pl.<i>Sph</i>.246c.<br /><b class="num">2</b> en v. med., intr. [[hacerse pedazos pequeños]], [[fragmentarse]] de los elementos cuando se encuentran en un medio extraño ὀλίγα διαθραυόμενα Pl.<i>Ti</i>.57b, ταχὺ διαθραύεται de los nidos del alción, Arist.<i>HA</i> 616<sup>a</sup>27, διαθραυόμενα ... τῇ μασήσει Thphr.<i>CP</i> 6.9.3, de pers. μὴ πεσὼν διαθραυσθῇς Sch.Ar.<i>Pax</i> 147a<br /><b class="num">•</b>[[fragmentarse]], [[descomponerse]] como propiedad de la luz τοῦ φωτός ἐστι τὸ ἀνακλᾶσθαι καὶ διαθραύεσθαι Emp.A 57. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[διαθραύω]] (Α) [[θραύω]]<br />κατα [[συντρίβω]], καταθρυμματίζω. | |||
}} | }} |
Revision as of 06:27, 29 September 2017
English (LSJ)
A break in small pieces, in Pass., Pl.Ti.57b, Arist.HA616a27; τῇ μασήσει Thphr.CP6.9.3.
German (Pape)
[Seite 579] (s. θραύω), ganz zerbrechen, Plat. Tim. 57 b; κατὰ μικρά Sορh. 246 b; – Sp.
Greek (Liddell-Scott)
διαθραύω: καταθραύω, θραύω εἰς μικρὰ τεμάχια, Πλάτ. Τιμ. 57Α, Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 6. 9, 3. - Παθ., Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 14, 3.
Spanish (DGE)
1 tr. fragmentar fig. τὴν ἀλήθειαν κατὰ σμικρὰ διαθραύοντες ἐν τοῖς λόγοις Pl.Sph.246c.
2 en v. med., intr. hacerse pedazos pequeños, fragmentarse de los elementos cuando se encuentran en un medio extraño ὀλίγα διαθραυόμενα Pl.Ti.57b, ταχὺ διαθραύεται de los nidos del alción, Arist.HA 616a27, διαθραυόμενα ... τῇ μασήσει Thphr.CP 6.9.3, de pers. μὴ πεσὼν διαθραυσθῇς Sch.Ar.Pax 147a
•fragmentarse, descomponerse como propiedad de la luz τοῦ φωτός ἐστι τὸ ἀνακλᾶσθαι καὶ διαθραύεσθαι Emp.A 57.