εὐσύνοπτος: Difference between revisions
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
(Bailly1_2) |
(15) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />facile à embrasser d’un coup d’œil.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[συνόψομαι]]. | |btext=ος, ον :<br />facile à embrasser d’un coup d’œil.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[συνόψομαι]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (ΑΜ [[εὐσύνοπτος]], -ον)<br />αυτός που συνοράται εύκολα, του οποίου φαίνονται [[καθαρά]] και το [[σύνολο]] και τα μέρη που το αποτελούν («ἔχειν μὲν [[μέγεθος]], τοῡτο δὲ εὐσύνοπτον [[εἶναι]]», <b>Αριστοτ.</b>) || (νεοελλ.-μσν.)<br /><b>1.</b> [[συνοπτικός]], συντομευμένος<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το ευσύνοπτο</i>(<i>ν</i>)<br />η [[συντόμευση]], η [[περιεκτικότητα]] σε μικρή [[έκταση]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[εκείνος]] που εύκολα συλλαμβάνεται από τη [[διάνοια]] στο σύνολό του, [[εύληπτος]], [[σαφής]]<br /><b>2.</b> αυτός που αποκαλύπτεται εύκολα. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ευσύνοπτα</i> και <i>ευσυνόπτως</i> (ΑΜ εὐσυνόπτως)<br /><b>1.</b> με τρόπο ευσύνοπτο, συνοπτικά<br /><b>2.</b> με τρόπο ευκατάληπτο, με [[σαφήνεια]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>σύν</i>-<i>οπτος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:34, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A easily taken in at a glance, seen at once, Isoc.15.172, Aeschin.3.118, Thphr.HP1.9.5; μέγεθος Arist.Po.1451a4; πλῆθος, χώρα, Id.Pol.1327a1; τάφοι ἀλλήλοις εὐ. within easy sight of each other, ib.1274a37; δύναμις εὐ. τοῖς ἐκ τῆς πόλεως Plb.5.24.6. II metaph., easily taken in by the mind, of a poem, Arist.Po.1459a33; λέγω δὲ περίοδον λέξιν ἔχουσαν . . μέγεθος εὐ. Id.Rh.1409b1; of the facts of a case, ib.1414a12, cf. Pol.1323b7; of a falsity or error, easily seen or detected, Id.Sens.441a10. Adv. -τως Id.Mir.838b10.
Greek (Liddell-Scott)
εὐσύνοπτος: -ον, εὐκόλως δι᾿ ἑνὸς βλέμματος ὁρώμενος, ἀμέσως βλεπόμενος, Ἰσοκρ. π. Ἀντιδ. 172 (= 183), Αἰσχίν. 70. 21· μέγεθος εὐσ. Ἀριστ. Ποιητ. 7. 10· πλῆθος ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 7. 5, 3· τάφοις ἀλλήλοις εὐσ., πλησίον ἀλλήλων, εὐκόλως ὁρώμενοι ἀπ᾿ ἀλλήλων, αὐτόθι 2. 12, 9· δύναμις εὐσ. τοῖς ἐκ τῆς πόλεως Πολύβ. 5. 14, 6. ΙΙ. μεταφ., εὐκόλως συναρπαζόμενος ὑπὸ τῆς διανοίας, ἐπί ποιήματος, Ἀριστ. Ποιητ. 23, 5· λέγω δὲ περίοδον λέξιν… ἔχουσαν μέγεθος εὐσ. ὁ αὐτ. ἐν Ρητ. 3. 9, 3· ἐπὶ τῶν γεγονότων ὑποθέσεώς τινος, αὐτόθι 3. 12, 5, πρβλ. Πολιτικ. 7. 1, 6· ἐπὶ ψεύδους, εὐκόλως ὁρώμενος ἢ ἀποκαλυπτόμενος, ὁ αὐτ. περὶ Αἰσθ. 4. 4· - Ἐπίρρ. -τως, ὁ αὐτ. περὶ Θαυμ. 99· - Ὑπερθετ. -οτατα, Κύριλλ. Ἀλ. τ. 1. σ. 73Ε.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à embrasser d’un coup d’œil.
Étymologie: εὖ, συνόψομαι.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ εὐσύνοπτος, -ον)
αυτός που συνοράται εύκολα, του οποίου φαίνονται καθαρά και το σύνολο και τα μέρη που το αποτελούν («ἔχειν μὲν μέγεθος, τοῡτο δὲ εὐσύνοπτον εἶναι», Αριστοτ.)
