ἐπιθαλάσσιος: Difference between revisions
Sunt verba voces quibus hunc lenire dolorem possis, magnam morbi deponere partem → Words will avail the wretched mind to ease and much abate the dismal black disease.
(Bailly1_2) |
(13) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος <i>ou</i> α, ον :<br /><i>c.</i> [[ἐπιθαλασσίδιος]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[θάλασσα]]. | |btext=ος <i>ou</i> α, ον :<br /><i>c.</i> [[ἐπιθαλασσίδιος]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[θάλασσα]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-α, -ο (AM [[ἐπιθαλάσσιος]] και ἐπιθαλάττιος, -α, -ον και -ος, -ον)<br />[[παραθαλάσσιος]], [[παράκτιος]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[ναυτικός]], [[θαλασσινός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:11, 29 September 2017
English (LSJ)
Att. ἐπιθαλάττιος, α, ον Pl.Lg.704d, PRev.Laws93.5 (iii B.C.), also ος, ον X.HG3.1.16:—
A lying or dwelling on the coast, Hdt.1.154; τὰ ἐ. Id.5.30; ἐ. τῆς Πελοποννήσον Th.2.56; marine, Epich.90:—in App.Hisp. 12 ἐπιθάλασσος is prob. f.l.
German (Pape)
[Seite 942] att. -ττιος, am Meere gelegen, Her. 5, 30; von Menschen, am Meere wohnend, 1, 154; χωρία, πόλισμα, Thuc. 2, 66. 3, 7; Xen. An. 5, 5, 23; αἱ ἐπιθαλάττιοι πόλεις Hell. 3, 1, 16; Folgde; auch dreier Endungen, Plat. Legg. IV, 704 d.
French (Bailly abrégé)
ος ou α, ον :
c. ἐπιθαλασσίδιος.
Étymologie: ἐπί, θάλασσα.
Greek Monolingual
-α, -ο (AM ἐπιθαλάσσιος και ἐπιθαλάττιος, -α, -ον και -ος, -ον)
παραθαλάσσιος, παράκτιος
αρχ.
ναυτικός, θαλασσινός.
