ἡμερόκοιτος: Difference between revisions
Γυνὴ γυναικὸς πώποτ' οὐδὲν διαφέρει → Nihil propemodum mulier distat mulieri → Zwischen erster Frau und zweiter ist kein Unterschied
(Bailly1_2) |
(16) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui dort pendant le jour;<br /><b>2</b> ὁ [[ἡμερόκοιτος]], <i>c.</i> [[ἡμεροκοίτης]].<br />'''Étymologie:''' [[ἡμέρα]], [[κοίτη]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui dort pendant le jour;<br /><b>2</b> ὁ [[ἡμερόκοιτος]], <i>c.</i> [[ἡμεροκοίτης]].<br />'''Étymologie:''' [[ἡμέρα]], [[κοίτη]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἡμερόκοιτος]], δωρ. τ. [[ἁμερόκοιτος]], -ον (Α)<br />(για κλέφτες ή για νυχτερίδες) αυτός που κοιμάται την [[ημέρα]] για να μπορεί να κλέβει [[κατά]] τη [[νύχτα]] («μή ποτε σ' [[ἡμερόκοιτος]] [[ἀνήρ]] ἀπὸ χρήμαθ' ἕληται», <b>Ησίοδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ημερ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>κοιτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κοίτη]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ομό</i>-<i>κοιτος [[παρά]]-<i>κοιτος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:17, 29 September 2017
English (LSJ)
Dor. ἁμ-, ον,
A sleeping by day, epith. of a thief, Hes. Op.605, Opp.H.2.408; ἁμερόκοιτοι βλαχαὶτεκέων, for ἁμεροκοίτων, E. Cyc.58.
German (Pape)
[Seite 1166] bei Tage schlafend, Hes. O. 603, d. i. Dieb; vgl. Opp. Hal. 2, 408; dor. ἁμ., Eur. Cycl. 58.
Greek (Liddell-Scott)
ἡμερόκοιτος: Δωρ. ἀμερ-, ον, ὁ κοιμώμενος ἐν καιρῷ ἡμέρας, ἐπίθ. κλέπτου, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 603· ἀμερόκοιτοι βλαχαί τεκέων, ἀντὶ ἀμεροκοίτων, Εὐρ. Κύκλ. 58· - ὡς οὐσιαστ., ἰχθὺς τις, ἴσως ἡ φώκη, Ὀππ. Ἁλ. 2. 408· ὡσαύτως ἡμεροκοίτης, ου, ὁ, αὐτόθι 199, 224. - Πρβλ. Κόντον ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄ σ. 307 κἑξ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui dort pendant le jour;
2 ὁ ἡμερόκοιτος, c. ἡμεροκοίτης.
Étymologie: ἡμέρα, κοίτη.
Greek Monolingual
ἡμερόκοιτος, δωρ. τ. ἁμερόκοιτος, -ον (Α)
(για κλέφτες ή για νυχτερίδες) αυτός που κοιμάται την ημέρα για να μπορεί να κλέβει κατά τη νύχτα («μή ποτε σ' ἡμερόκοιτος ἀνήρ ἀπὸ χρήμαθ' ἕληται», Ησίοδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ημερ(ο)- + -κοιτος (< κοίτη), πρβλ. ομό-κοιτος παρά-κοιτος].
