ὀξύπεινος: Difference between revisions
ἄλογον δὴ τὸ μήτε μάχης ἄρξασθαι μήτε τοὺς φίλους φυλάξαι, ἐὰν ὑπό γε τῶν βαρβάρων ἀδικῆσθε → It is irrational neither to begin battle nor to guard the friends, if you are ever wronged by the foreigners
(Bailly1_4) |
(29) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui a une faim aiguë : [[πρός]] [[τι]] affamé de qch.<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[πεῖνα]]. | |btext=ος, ον :<br />qui a une faim aiguë : [[πρός]] [[τι]] affamé de qch.<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[πεῖνα]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀξύπεινος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (για αετό) αυτός που πεινάει πολύ, [[αδηφάγος]], [[λαίμαργος]]<br /><b>2.</b> (<b>για πρόσ.</b>) [[πειναλέος]]<br /><b>3.</b> <b>μτφ.</b> αυτός που αισθάνεται [[μεγάλη]] [[επιθυμία]] για [[κάτι]] («πρὸς τοὺς λόγους [[ὀξύπεινος]]», <b>Πλούτ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ὀξυπείνως</i> (Α)<br />με [[μεγάλη]] [[πείνα]], με [[λαιμαργία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οξυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>πεινος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[πείνα]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:09, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A ravenously hungry, ravenous, greedy, of the eagle, Arist.HA619b29 ; of persons, Antiph.276, Eub.10.4 : metaph., πρὸς τοὺς λόγους ὀ. Plu.2.512f, cf. Cic.Att.2.12.2 :—later ὀξῠ-πείνης, ου, ὁ, of one who eats between meals, Anon.in EN182.9 ; τένθης λέγεται ὁ ὀ. καὶ προτένθης Procl.ad Hes.Op.522.
German (Pape)
[Seite 353] heißhungerig, gefräßig; Demonic. com. bei Ath. IX, 410 d u. a. Comic. bei Ath. II, 47 b; Arist. H. A. 9, 34; πρὸς τοὺς λόγους, Plut. de garrul. 20.
Greek (Liddell-Scott)
ὀξύπεινος: -ον, ὁ σφόδρα πεινῶν, πειναλέος, ἀδηφάγος, λαίμαργος, ἐπὶ τοῦ ἀετοῦ, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 34, 3· ἐπὶ προσώπων, Ἀντιφάν. ἐν Ἀδήλ. 20, Εὔβουλ. ἐν «Ἀντιόπῃ» 2· ― μεταφορ., πρὸς τοὺς λόγους ὀξ. Πλούτ. 2. 512F, πρβλ. Κικ. πρ. Ἀττ. 2. 12, 2· ― μεταγεν., ὀξυπείνης, ου, ὁ, Φιλῆς π. Ζῴων 3. 8, Πρόκλ., κλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui a une faim aiguë : πρός τι affamé de qch.
Étymologie: ὀξύς, πεῖνα.
Greek Monolingual
ὀξύπεινος, -ον (Α)
1. (για αετό) αυτός που πεινάει πολύ, αδηφάγος, λαίμαργος
2. (για πρόσ.) πειναλέος
3. μτφ. αυτός που αισθάνεται μεγάλη επιθυμία για κάτι («πρὸς τοὺς λόγους ὀξύπεινος», Πλούτ.).
επίρρ...
ὀξυπείνως (Α)
με μεγάλη πείνα, με λαιμαργία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + -πεινος (< πείνα)].
