περιαυχένιος: Difference between revisions
τῇ διατάξει σου διαμένει ἡ ἡμέρα ὅτι τὰ σύμπαντα δοῦλα σά → the day continues by thy arrangement; for all things are thy servants
(Bailly1_4) |
(32) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qu’on met autour du cou.<br />'''Étymologie:''' [[περί]], [[αὐχήν]]. | |btext=ος, ον :<br />qu’on met autour du cou.<br />'''Étymologie:''' [[περί]], [[αὐχήν]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-α, -ο / [[περιαυχένιος]], -ον, ΝΑ<br />αυτός που περιβάλλει τον αυχένα («[[κόσμος]] [[περιαυχένιος]]», Διον. Αλ.)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το περιαυχένιο</i><br />α) το [[μέρος]] της σαγής υποζυγίου, το οποίο περιβάλλει τον αυχένα, η [[λαιμαργία]], αλλ. [[περιλαίμιο]]<br />β) [[πλατύς]] [[μεταλλικός]] [[δακτύλιος]] με σπειροειδή [[αυλάκωση]] στο εσωτερικό του ο [[οποίος]] βιδώνεται συνδέοντας δύο μεταλλικά τεμάχια, κν. [[κολάρο]]<br /><b>(ρχ.)</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> [[περιδέραιο]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>περι</i>- <span style="color: red;">+</span> [[αὐχήν]], -[[ένος]] (<b>πρβλ.</b> <i>κατ</i>-[[αυχένιος]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:16, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (αὐχήν)
A put round the neck, στρεπτός Hdt.3.20; κόσμος Ph.2.62, Alciphr.3.3; δεσμοί Agath.4.1. II Subst. περιαυχένιον, τό, necklace, collar, App.Mith.85, Aristaenet.1.19, Hld.7.27.
German (Pape)
[Seite 569] um den Nacken oder Hals gehend, Her. 3, 20; τὸ περιαυχένιον, Halsband, Heliod. 7, 27.
Greek (Liddell-Scott)
περιαυχένιος: -ον, (αὐχὴν) ὁ περὶ τὸν αὐχένα τιθέμενος, στρεπτὸς Ἡρόδ. 3. 20· κόσμος Ἀλκίφρων 3. 3. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., περιαυχένιον, τό, περιδέραιον· κλοιός, Ἀππ. Μιθρ. 85, Ἀρισταίν. 1. 19, κλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qu’on met autour du cou.
Étymologie: περί, αὐχήν.
Greek Monolingual
-α, -ο / περιαυχένιος, -ον, ΝΑ
αυτός που περιβάλλει τον αυχένα («κόσμος περιαυχένιος», Διον. Αλ.)
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το περιαυχένιο
α) το μέρος της σαγής υποζυγίου, το οποίο περιβάλλει τον αυχένα, η λαιμαργία, αλλ. περιλαίμιο
β) πλατύς μεταλλικός δακτύλιος με σπειροειδή αυλάκωση στο εσωτερικό του ο οποίος βιδώνεται συνδέοντας δύο μεταλλικά τεμάχια, κν. κολάρο
(ρχ.) το ουδ. ως ουσ. περιδέραιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + αὐχήν, -ένος (πρβλ. κατ-αυχένιος)].
